Το χρηματιστήριο εξακολουθεί να ταλαιπωρείται από τις εξελίξεις στο ελληνικό ζήτημα και την υψηλή ένταση, παρά τα πυροτεχνήματα ανόδου. Παρατηρώ σε αρκετά άρθρα, αλλά και σε αναρτήσεις μικροεπενδυτών στα διαδικτυακά φόρουμ την σπουδή εντοπισμού ποιοτικών, ανθεκτικών μετοχών που θα καταφέρουν να αντεπεξέλθουν καλά ακόμα και στα δύσκολα. Στο νου τους προφανώς έχουν ως οδηγό το προηγούμενο του πανικού και των εκλογών του 2012. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο.

Ένα χαρακτηριστικό εκείνης της περιόδου ήταν πως τέτοιου τύπου μετοχές (π.χ. εξωστρεφείς) ήταν στα αζήτητα. Τότε οι επενδυτές, έχοντας πάλι ως οδηγό το παρελθόν, θεωρούσαν πως οι τράπεζες είναι το “σκληρό καρύδι”. Και ενώ τα δεδομένα ήταν αδιάσειστα για να μιλώ με μεγάλη βεβαιότητα τότε για την επερχόμενη “σφαγή” των τραπεζολατρών, ήταν εξωφρενικό πως φαινόμουν από γραφικός έως εκτός τόπου και χρόνου, για να μη μπορώ να δω πως “μια τράπεζα δεν χάνει ποτέ!”   (βλέπε άρθρο: Η “μαρίδα” χρησιμοποιεί εκφράσεις “έξυπνου” χρήματος). Έτσι, το 2010-2012 οι αληθινά ανθεκτικές εισηγμένες βρίσκονταν στην αφάνεια, δίνοντας σε όσους τις επέλεξαν, αντοχή για να εκμεταλλευτούν την προεκλογική κατάρρευση και την μεγάλη άνοδο που ακολούθησε. Σήμερα, είναι δυνατόν να επαναληφθεί κάτι παρόμοιο;

Μεγάλες ελληνικές χρηματιστηριακές προτείνουν στα report τους ανθετικές μετοχές όπως οι Folli Follie, Τιτάν, ΟΠΑΠ, ΟΤΕ, Jumbo. Ως επιχειρήσεις, τελικά ίσως αποδείξουν αντοχές. Η Folli Follie  μόνο σε μικρό βαθμό επηρεάζεται από την ελληνική αγορά μετά την πώληση των ΚΑΕ. Μόνο αν συμβούν πράγματα και θαύματα, θα επηρεαστεί από το ελληνικό πρόβλημα. Παρόμοιο προφίλ έχουμε και για τον Τιτάνα, που αποτελεί ένα turn around story. Οι υπόλοιπες στηρίζονται στην ελληνική αγορά, αλλά θεωρούνται αμυντικές για διάφορους λόγους, όπως η ηγετική τους θέση στον κλάδο τους, η ιστορία τους ή τα σταθερά τους αποτελέσματα.

ΟΥΑΟΥ! Έως εδώ καλά! Έχει σκεφτεί κανείς, πόσο αποτιμά η αγορά αυτούς τους χρηματιστηριακούς σταρς; Με ετήσια κέρδη που κινούνται μεταξύ 100-150εκ. η FF κοστίζει γύρω στα 2δις, 1,6 φορές την εσωτερική της αξία, διαμορφώνοντας ένα δείκτη P/E κοντά στο 15. Ο ΟΠΑΠ ύστερα από την σοβαρή του φορολόγηση, με κέρδη μετά φόρων κοντά στα 150εκ., φαίνεται ακόμα πιο ακριβός στα 2,9δις κεφαλαιοποίησης (P/E≈20). O Τιτάνας συνέρχεται από μια περίοδο ταλαιπωρίας. Αν καταφέρει να πετύχει ετήσιες κερδοφορίες των 100 ή 150εκ., σας φαίνεται φθηνός στα 1,8δις;  Τα Jumbo, αν δεν επιχειρήσουν ανάπτυξη στο εξωτερικό, δύσκολα θα πετύχουν ανάπτυξη μεγεθών ώστε να ξεφύγουν από την κερδοφορία των 100εκ. Και εδώ η γαλαντόμα αγορά προσφέρει 1.4δις, που δεν θεωρούνται λίγα. O OTE χρόνο με το χρόνο παρουσιάζει καθοδικό τζίρο σε ένα έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον, καταφέρνοντας ωστόσο μέσω της εξυγίανσης να κρατά κερδοφόρα αποτελέσματα, που παρουσιάζουν μεγάλες διακυμάνσεις λόγω του μικρού περιθωρίου κέρδους. Με καθαρά αποτελέσματα ύψους 200εκ. στην κεφαλαιοποίηση των 4δις., το P/E διαμορφώνεται κοντά στο 20.

Ακόμα και αν υποθέσουμε πως ελληνικός κίνδυνος ή πρόβλημα δεν υπάρχει, οι συγκεκριμένες καλές εταιρείες πιο κοντά σε επίπεδα υπερτίμησης βρίσκονται πάρα υποτίμησης. Βέβαια, με μακροπρόθεσμη διακράτηση υγιών εταιρειών, ακόμα και αυτοί που αγοράζουν ακριβά στο τέλος δεν βγαίνουν χαμένοι. Ο επενδυτής με τέτοια διάθεση, πάντως, φαντάζομαι πως θα είχε αγοράσει προ πολλού, όταν οι παραπάνω εισηγμένες χαρίζονταν σε αποτιμήσεις υποπολλαπλάσιες από τις σημερινές. Ο “κοσμάκης”, που τρέχει να αγοράσει σήμερα, το κάνει για να μη χάσει το “κελεπούρι”, μιας και θέλει να εκμεταλλευτεί τη προσδοκώμενη συμφωνία και να μην απολέσει πάλι κέρδη σε ένα σκηνικό τύπου 2012. Δεν γίνεται αντιληπτό, πως όταν η χρηματιστηριακή αγορά έχει προεξοφλήσει για αυτές τις εταιρίες μηδενική πιθανότητα ρήξης ή GREXIT και απερίσπαστη συνέχεια σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο, για να βγεις με τους αγοραστές και να ελπίζεις σε κέρδη, θα πρέπει να προσδοκάς σε κάτι ακόμα θετικότερο. Προσωπικά, δεν το διακρίνω.

Είτε το ελληνικό χρηματιστήριο πρόκειται να τραβήξει πολλά ακόμα, είτε είδε εδώ τα χαμηλά του, οι συγκεκριμένες “καλές” εισηγμένες κινούνται σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα. Στην πρώτη περίπτωση το περιθώριο πτώσης τους θα είναι πολύ μεγάλο, ενώ στη δεύτερη το περιθώριο ανόδου τους πολύ μικρό. Με το έναν ή τον άλλον τρόπο θα υποστούν ήττα, εξού και ο τίτλος του άρθρου.

Ενδεχόμενες πρώτες αγορές που περιέγραφα στην στρατηγική scaling του άρθρου (Πολιτικές Εξελίξεις: Καταλύτης για το ΧΑΑ), δεν θα περιλάμβαναν επ’ ουδενι τέτοιου τύπου ανθεκτικές επιχειρήσεις, με μη ανθεκτικές, δηλαδή, υπερτιμημένες μετοχές.