του Δημήτρη Κουτσουμπού

Αν για κάποιο λόγο έχει χάσει τη γοητεία του το ελληνικό χρηματιστήριο, αυτός είναι πως όλα εξαρτώνται από το ελληνικό πρόβλημα. Οι ιδιαιτερότητες της κάθε εισηγμένης και οι αποτιμήσεις τους, ισοπεδώνονται από το τσουνάμι ανησυχιών για την κατάρρευση ή μη της χώρας. Ωστόσο, τελευταία όλο και εντείνεται το φαινόμενο κάποιες πρωτοκλασάτες μετοχές να έχουν αγγίξει επίπεδα σαν να απουσιάζουν οι κίνδυνοι, ενώ παράλληλα κάποιες άλλες να παραμένουν βυθισμένες σαν να πρόκειται να ζήσουμε τα ίδια και χειρότερα με τα περσινά. Διαμορφώνεται, δηλαδή, χρηματιστήριο δύο ταχυτήτων, κατάλληλο να αξιοποιηθεί μέσω τής αντιστάθμισης (hedging).

Θα πρότεινα να διαβάσετε το “Η τέχνη της αντιστάθμισης” πριν προχωρήσετε, ώστε να κατανοήσετε το σκεπτικό μιας τέτοιας στρατηγικής. Η χρησιμότητά της στην παρούσα φάση έγκειται από τη μια στις ευκαιρίες που προσφέρει ένα χρηματιστήριο δύο ταχυτήτων και από την άλλη στο ρευστό πολιτικό περιβάλλον που θα καθορίσει τελικά την οικονομία και το χρηματιστήριο, παρά μια αξιολόγηση, όπως έχει αναφερθεί εδώ.

Ο Γενικός Δείκτης ανακάμπτει μετά το βύθισμά του κάτω από τις 500 μονάδες. (Πηγή: ft.com)

Από το Φλεβάρη το χρηματιστήριο ανεβαίνει, βλακωδώς κατ’ εμέ, με τη προσδοκία της αξιολόγησης που τάχα θα φέρει τη σταθερότητα ή και την ανάπτυξη. Τα μέτρα των μνημονίων κουβαλούν, από τη μια υφεσιακή δράση λόγω της απαραίτητης σε ένα βαθμό δημοσιονομικής εξισσορόπησης, αλλά από την άλλη αναπτυξιακές προοπτικές λόγω διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και της δυναμικής που μακροπρόθεσμα υπόσχεται η εξάλειψη των διπλών ελλειμμάτων. Αν τα δύο προηγούμενα μνημόνια ψηφίστηκαν, αλλά εφαρμόστηκαν με έμφαση στα υφεσιακά μέτρα για να μη ξεβολευτούν “πελάτες”, αυτό το τρίτο το… πιο ύστερο από τα τρία, ακόμα και αν εφαρμοστεί πλήρως, είναι σχεδιασμένο κατά βάση ως υφεσιακό. Τουλάχιστον, τα δύο προηγούμενα, έστω με τις αδυναμίες που έκρυβαν, αν εφαρμόζονταν πιστά και δεν υπονομεύονταν από το ελληνικό πολιτικό σύστημα, θα μας έβγαζαν στο φως. Τούτο εδώ εστιάζει στη προσαρμογή, πλήττοντας κυρίως τον ιδιωτικό τομέα, ενώ αφήνει μια κυβέρνηση με ιδεολογικές αγκυλώσεις να ακυρώνει στην ουσία τις λίγες διαρθρωτικές αλλαγές που έγιναν στο παρελθόν. Είτε περάσει, είτε όχι, το μέλλον δεν είναι ευοίωνο, ειδικά όταν έχει αναλάβει να το εφαρμόσει, αν το εφαρμόσει, ένα κυβερνητικό σχήμα που δεν το πιστεύει. Όπως έχω εξηγήσει στο παρελθόν, μόνο δραστικές πολιτικές εξελίξεις και μια μεταρρυθμιστική κυβέρνηση θα σταματήσουν τον κατήφορο.

Βέβαια το ΧΑ ζει στο δικό του αστερισμό. Εκεί που η πτώση προς τις 400 μονάδες άρχισε να αποκαλύπτει κάποιες ευκαιρίες και να εξισορροπεί τις υπερβολές, η “σαθρή” τρίμηνη άνοδός του, έχει φέρει κάποιες μετοχές σε αινιγματικά υψηλά επίπεδα. Η μετοχή του ΟΤΕ έχει σκαρφαλώσει πάλι πάνω από τα 9€, που σημαίνουν κεφαλαιοποίηση €4,5 δις. Τα Jumbo επιμένουν πάνω από τα 12€, που ισοδυναμούν με  κεφαλαιοποίηση €1,65δις, λίγο μεγαλύτερη από τον Τιτάνα που έχει δει ξανά τα 20€. Στο άρθρο που είχε γραφτεί το Φλεβάρη για τα Jumbo, αναφέρονταν τα εξής:

Πριν από ένα χρόνο είχα υποστηρίξει πως τα “καλά χαρτιά”, μεταξύ αυτών τα Jumbo, θα υποστούν ήττα (βλέπε εδώ). Είτε γιατί καλώς εχόντων των πραγμάτων δεν θα είχαν μεγάλα περιθώρια ανόδου, είτε γιατί κακώς εχόντων των πραγμάτων θα παρουσίαζαν πτώση. Από αυτά, o ΟΠΑΠ, ο Τιτάνας και τα Folli Follie, έχουν παρουσιάσει σοβαρή πτώση, όπως φαίνεται στο παρακάτω γράφημα. Αντιστέκονται ακόμα τα Jumbo και ο ΟΤΕ.

Αν, λοιπόν, ο ΟΤΕ και τα Jumbo θεωρούσα πως ήταν από αυτές που χρωστούν διόρθωση, φανταστείτε ποια είναι η άποψή μου σήμερα με τις τιμές τους ακόμα πιο ψηλά. Ο Τιτάνας που κινείτο προς πιο γήινα επίπεδα, προκαλεί και πάλι με την αποτίμησή του, όταν η κάτω γραμμή των οικονομικών αποτελεσμάτων δείχνει ζημιές στο Α’ τρίμηνο.

Οι τρεις μετοχές έχουν επιστρέψει στα ίδια ή ανώτερα επίπεδα από την προ capital controls εποχή.

Αξίζει να διαβάσετε το άρθρο που γράφτηκε για τη μετοχή της Εθνικής , πριν την ΑΜΚ που έφερε νέες δραματικές ζημιές στου μετόχους.

Για τις τράπεζες, ως  ιδιαίτερες και επιθετικές επιλογές, θα απέφευγα  να στοιχηματίσω στην πτώση τους σε αυτή τη φάση. Επιπλέον, το margin of safety δεν είναι το ίδιο με το Σεπτέμβρη, όταν έγραφα το “Επερχόμενο Σοκ για μετοχή ΕΤΕ”. Άρα, ενδιαφέρον για Short κατά την άποψή μου βρίσκεται στην τριάδα ΟΤΕ, ΜΠΕΛΑ, ΤΙΤΚ. Αυτό είναι εφικτό είτε μέσα από συμβόλαια στο χρηματιστήριο παραγώγων, είτε πιο εύκολα από πλατφόρμες CFD όπως είναι το Plus500, που προσφέρει αυτή τη δυνατότητα για τις παραπάνω 3 μετοχές.

Από τη Long πλευρά, υπάρχουν πολλές  εισηγμένες κερδοφόρες ή με οριακά αποτελέσματα σε χαμηλές αποτιμήσεις. Άλλες με μεγάλη φοβερή έκπτωση και μεγαλύτερα ρίσκα, λόγω μικρού μεγέθους και εσωστρεφούς κατεύθυνσης και άλλες με ηπιότερη έκπτωση, αλλά όντας πιο ασφαλείς λόγω μεγαλύτερου μεγέθους και εξωστρέφειας. Ήδη, από το Φλεβάρη έχω αναφέρει κάποιες που θα άξιζε να εξετάσουν οι επενδυτές. Με τις πρώτες πιο αμυντικές και τις τελευταίες πιο επιθετικές:

ΠΛΑΘ ΦΦΓΚΡΠ ΚΛΕΜ ΦΛΕΞΟ ΕΛΤΟΝ ΕΥΑΠΣ ΛΥΚ ΑΣΤΑΚ ΚΑΜΠ ΚΜΟΛ ΝΙΟΥΣ ΔΕΗ ΙΝΤΚΑ  ΒΟΣΥΣ ΓΑΛΑΞ ΝΗΡ ΣΕΛΟ ΠΕΡΣ ΕΛΛΑΚΤΩΡ ΕΚΤΕΡ

Από αυτές, οι μετοχές Ιχθυοκαλλιέργειας (Νηρέας, Σελόντα) και η Newsphone έχουν ανατιμηθεί αρκετά, ώστε ο επενδυτής να σκεφτεί μερική ή ολική ρευστοποίηση. Καλή απόδοση έχουν επίσης οι Kleemann & Folli Follie, αλλά θα απέφευγα ολική αποκόμιση κερδών, αφού ακόμα θεωρούνται ελκυστικές, ενώ παράλληλα είναι πιο αμυντικές.

Επίσης, θα έβλεπα καλά τις: ΜΥΤΙΛ, ΜΕΤΚΑ , ΠΠΑΚ, ΕΒΡΟΦ.

Αγορές μετοχών, όπως οι παραπάνω, έχετε την δυνατότητα να κάνετε μέσω ελληνικής χρηματιστηριακής. Το Plus500, από όσες αναφέρθηκαν ως Long σκέψεις,  διαθέτει CFD για τις ΕΛΛΑΚΤΩΡ & ΜΥΤΙΛ. Σε κάθε περίπτωση, ο σοβαρός επενδυτής οφείλει να ερευνήσει διεξοδικά κάθε επιλογή πριν κάνει οποιαδήποτε κίνηση, ή διαφορετικά να αποτανθεί στον ειδικό. Σε κάθε περίπτωση αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του. Μια καλή ιδέα είναι το άνοιγμα λογαριασμού στο Plus500 με εικονικά χρήματα με τη προοπτική της εκμάθησης. (δείτε εδώ)

Παρότι δεν είμαι γενικά θετικός για την ελληνική αγορά, θεωρώντας πως υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες και περιθώρια για πολύ χαμηλότερα χρηματιστηριακά επίπεδα, δεν θα επέλεγα οι short θέσεις να ξεπερνούν τις long, γιατί θεωρώ το short αρκετά επικίνδυνο. Ειδικά για άπειρους επενδυτές έως  και απαγορευτικό. Φανταστείτε ένα ξαφνικό ενδεχόμενο θετικών πολιτικών εξελίξεων. Και φυσικά δεν εννοώ την αξιολόγηση, αλλά μια άλλη κυβέρνηση. Τις short θέσεις τις βλέπω σαν μια καλή αντιστάθμιση, σχεδιασμένες να αφαιρέσουν λίγα κέρδη αν η χώρα κινηθεί θετικά, αλλά ικανές να σβήσουν όλες ή τις περισσότερες ζημιές προσφέροντας ρευστότητα, αν η ταλαιπωρία της πατρίδας συνεχιστεί.

Εσείς τι πιστεύετε για το Ελληνικό Χρηματιστήριο; Αν σας άρεσε το άρθρο κάνετε Εγγραφή στο Newsletter εδώ, ώστε να μη χάνετε ούτε ένα άρθρο του Investorblog.

Δημήτρης Κουτσουμπός

*Τα παραπάνω δεν αποτελούν συστάσεις για αγορά ή πώληση αξιών.