του ManosV

Εχθές ξαφνικά κυκλοφόρησε μια είδηση ότι ο πρωθυπουργός θα είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Ρώσο πρόεδρο κύριο Πούτιν. Η είδηση ήρθε στον απόηχο την απογοητευτικής για όλους μας κατάληξης, της συνάντησης του πρωθυπουργού με τον κύριο Γιούνκερ στις Βρυξέλλες, αναφορικά με την προσπάθεια για μια συμφωνία, προκειμένου να «κλείσει» η πέμπτη αξιολόγηση του δευτέρου οικονομικού προγράμματος, γνωστού και ως «μνημόνιο ΙΙ». Επιπλέον, είχε ήδη ανακοινωθεί ότι η Ελλάδα θα πληρώσει συνολικά τις δόσεις προς ο ΔΝΤ στο τέλος Ιουνίου, κάνοντας χρήση σχετικού δικαιώματος που έχει, κάτι που προκάλεσε αρνητικές αντιδράσεις στους ευρωπαίους εταίρους μας, αλλά και από την πρόεδρο του ΔΝΤ, που έδειξε να αιφνιδιάζεται.

Φυσικά το μυαλό όλων μας όταν ανακοινώθηκε η πρόθεση του πρωθυπουργού, για επικοινωνία με το Ρώσο πρόεδρο, πήγε στις συναντήσεις που είχε ο υπουργός παραγωγικής ανασυγκρότησης κύριος Λαφαζάνης πρόσφατα, και στις  δηλώσεις του περί προκαταρκτικής χρηματοδότησης από την Ρωσία, για την δημιουργία αγωγού φυσικού αερίου. Στην εναλλακτική περίπτωση δηλαδή, στον «άλλο δρόμο» όπως μας έχουν συνηθίσει τελευταία τα στελέχη της κυβέρνησης, προκειμένου να βρεθεί μια έστω βραχυπρόθεσμη λύση, στο πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζει η χώρα.

Βέβαια δεν πέρασαν παρά μόνο μερικές ώρες και ο Υπουργός των Οικονομικών της Ρωσίας δήλωσε ότι: «είναι νωρίς ακόμα να μιλάμε για ελληνική χρεοκοπία και πως είναι απαραίτητο η Ελλάδα να προχωρήσει σε συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους της.» Ακριβώς δηλαδή τα ίδια που είχαν ειπωθεί και κατά τη συνάντηση του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου το Φεβρουάριο του 2010, με τον τότε Ρώσο πρόεδρο Μεντβέντεφ, ο οποίος είχε δηλώσει τότε: «Μόλις συναντήθηκα με τον Έλληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου στον οποίο συνέστησα να ζητήσει βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή την Παγκόσμια Τράπεζα.» σε μια συνάντηση που είχε την ίδια μέρα με τον τότε πρόεδρο της παγκόσμιας τράπεζας Ρόμπερτ Ζέλικ. Τη συνέχεια τη θυμόμαστε πιστεύω όλοι, με την πρώτη πράξη του δράματος που ζούμε τα τελευταία χρόνια, να διαδραματίζεται στο ακριτικό Καστελόριζο.

Εχθές λοιπόν στη βουλή μίλησαν οι πολιτικοί αρχηγοί, ευτυχώς σε σχετικά πολιτισμένο κλίμα (από όσο είδα τουλάχιστον), με μια μόνο εξαίρεση η οποία και μου προκάλεσε αποτροπιασμό. Αυτό γιατί θεωρώ αδιανόητο τον τρόπο με τον οποίο ορισμένοι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι, αντιμετωπίζουν τους θεσμούς. Στην ομιλία του λοιπόν ο κύριος Βενιζέλος, περιέγραψε με τα μελανότερα χρώματα αυτό που έρχεται. Το ίδιο είχε πει και σε βραδινή εκπομπή πριν από λίγο καιρό, και πλέον προσωπικά δεν έχω κανένα λόγο να τον αμφισβητήσω, μιας και το «έργο» ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια όλων μας.

Κλείνοντας, να υπενθυμίσω πω κάτι που είχε πει η κυρία Μπακογιάννη, κατά την συζήτηση για ψήφιση του δευτέρου οικονομικού προγράμματος (μνημόνιο ΙΙ), στη βουλή: «εδώ είναι τα λεφτά και έρχονται από τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όλα τα άλλα περί χρηματοδότησης από Ρωσία, Κίνα κλπ, είναι αέρας φρέσκος.» Τώρα λοιπόν που από τις δηλώσεις του κυρίου Λαφαζάνη εχθές περί προσπάθειας συμβιβασμού, διαφάνηκε μια σχετική αλλαγή στάσης, ελπίζω από το «παράθυρο» που άνοιξε, να μπει αέρας φρέσκος και να οξυγονώσει τους εγκεφάλους της πλειοψηφίας των τριακοσίων στη βουλή, ώστε να πάρουν τις σωστές αποφάσεις. Το έχει ανάγκη η χώρα και ο λαός της, περισσότερο από ποτέ.

 ManosV