Κριτική στην Επιστολή του ΣΕΔ προς τον Πρωθυπουργό!

Συγχαρητήρια στο ΣΕΔ για τη συνολική του δράση, αλλά διαφωνώ σε αρκετά σημεία με τα επιχειρήματα και το ύφος της επιστολής του προς τον Πρωθυπουργό

 Είναι άλλο να ζητάμε τα δικαιώματα των μικρομετόχων να μην καταπατούνται από τις διοικήσεις και τους δυνατότερους και άλλο να ζητάμε ειδική μεταχείριση.

 

 Κατ’ εμέ, θεωρώ έγκλημα το ότι οι μικρομέτοχοι όλα τα προηγούμενα χρόνια εμπιστεύτηκαν τα χρήματά τους κατά μεγαλύτερο μέρος στις τραπεζικές μετοχές, πιστεύοντας σε ένα μύθο που συμφέροντα και ΜΜΕ δημιούργησαν. Αυτό δεν εκπλήσσει, αφού είναι σύνηθες ότι φουσκώνει να θεωρείται από τις μάζες ως η μεγαλύτερη ευκαιρία, και το αντίστροφο.

 

 Και γιατί θα πρέπει οι έλληνες φορολογούμενοι να πληρώσουν τις ζημιές των μικρομετόχων των τραπεζών και να μη δοθεί και κάποια παροχή σε εμάς που έχουμε επενδύσει σε άλλες ελληνικές μετοχές που έχουν πληγεί; Το ότι οι έλληνες μικρομέτοχοι των τραπεζών απώλεσαν περισσότερα από κάθε άλλη ομάδα δεν αποτελεί σοβαρό επιχείρημα. Με αυτή τη λογική, να δώσουμε προνόμια και κίνητρα στους κατεστραμμένους μετόχους της Κλωνατέξ και όσους άλλους έκαναν κακές επιχειρηματικές ή άλλες επιλογές. Αν θέλεις ρίσκο και μεγάλες αποδόσεις, επιλέγεις μετοχές. Αν θέλεις ασφάλεια, επιλέγεις καταθέσεις.

 

 

 

Το ελληνικό πολιτικό σύστημα θα έπρεπε να έχει κινηθεί γρηγορότερα και να πάρει γενναίες αποφάσεις που θα είχαν ελαττώσει τις συνέπειες για κάθε ομάδα του πληθυσμού. Όλα δυσκολεύουν, γιατί ως Έλληνες εξακολουθούμε να προβάλουμε τα συμφέροντα των συντεχνιών, παρά μια συνολική λύση που θα μας ωφελούσε όλους. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον τι να τα κάνεις τα προνόμια; Προτιμάμε να είμαστε μονόφθαλμοι στους τυφλούς, παρά να έχουμε μαζί με τους άλλους δύο μάτια.

 

 Αν θέλετε την άποψη μου, δίκαιο είναι τα κίνητρα να αφορούν αυτούς που πρόκειται να επενδύσουν, ώστε το βάρος της ανακεφαλαιοποίησης να είναι όσο το δυνατόν μικρότερο για το δημόσιο ταμείο.

 

 Από εκεί και πέρα είναι σκανδαλώδες να ζητάμε να ευνοηθούν παλαιοί μικρομέτοχοι ή μεγαλομέτοχοι. Σε αυτό που συμφωνώ με το ΣΕΔ είναι πως για μικρούς και μεγάλους θα πρέπει να ισχύουν τα ίδια μέτρα και σταθμά.

 

 Δεν έχει λοιπόν σημασία ποιος έχασε και ποιος κέρδισε. Δεν πρέπει να έχει σημασία αν είσαι μικρός ή μεγάλος. Ο διαχωρισμός, δίκαιο και καλό για την χώρα είναι, να γίνει μεταξύ παλαιών και νέων μετόχων.

 

 Οι παλαιοί έχουν την ευθύνη, τα χρήματα των νέων θέλουμε και χρειαζόμαστε! Σε ποιους είναι πιο δίκαιο και αποτελεσματικό να δώσουμε προνόμια και κίνητρα;

 

 

ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΕΔΩ

Απάντηση