Διαβάστε πρώτα τα:

Μαθήματα από το παρελθόν… (1),(2),(3)

Στη συνέχεια καθώς το χρηματιστήριο άρχισε να υποχωρεί, ενίσχυσα σταδιακά τη θέση μου στις μετοχές που σας προανέφερα και προσέθεσα τις Ακρίτας, Klemmann και Compucon. Η κρίση στην πραγματική οικονομία χειροτέρευε, ενώ οι επιλεγμένες εταιρείες δεν ήταν οι πιο θωρακισμένες στο ενδεχόμενο αυτό. Το ευτύχημα ήταν πως ακόμα υπήρχε αρκετή ρευστότητα (30%) στο χαρτοφυλάκιο, την οποία άργησα να διαθέσω.

Πλέον, ήθελα να τοποθετηθώ σε μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε αμυντικούς κλάδους. Η συνέχιση της πτώσης σε έντονους ρυθμούς στο τέλος του 2008, μου έδωσε την ευκαιρία να αγοράσω τέτοιες μετοχές σε απίστευτα χαμηλές αποτιμήσεις(Sprider, Jumbo, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, Frigoglass, S&B…). Τότε, μόνο οι τράπεζες εξακολουθούσαν να είναι ακριβές, παρότι το μέλλον τους άρχισε να διακρίνεται ότι θα είναι επίφοβο. Το ότι τις απέφυγα από τότε μέχρι και σήμερα ήταν η πιο σωστή μου απόφαση, παρότι ήταν αιρετική και αντίθετη προς την επικρατούσα αντίληψη πως η Εθνική και οι άλλες ελληνικές τράπεζες αποτελούσαν ασφαλή καταφύγια.

Η σύντομη άνοδος του 2009 ήταν πολύ γενναιόδωρη, ιδιαίτερα με τις τελευταίες αμυντικές επιχειρήσεις που είχα επιλέξει. Ακόμα και σήμερα πολλές από αυτές τις επιλογές αντιστέκονται και εμφανίζουν ηπιότερη πτώση από το ΓΔ. Βέβαια, υπάρχουν και αυτές που έχουν σχέση με την εσωτερική αγορά και έχουν επίσης κατακρημνιστεί. Τα Sprider είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Γενικά, κάτι για το οποίο μετανιώνω είναι ότι δεν σόρταρα τις τράπεζες ως αντιστάθμιση, αφού πίστευα πως ήταν πολύ ακριβές και έβλεπα τις δυσκολίες που έρχονταν. Αν το είχα κάνει, θα μου δινόταν η δυνατότητα σήμερα να πραγματοποιώ αγορές από τα κέρδη που θα πραγματοποιούσα.

Από την αγορά κάθε μετοχής και από την εξέλιξη που είχε ως επιχείρηση και στο “ταμπλό” μπορούν να βγουν πολύτιμα συμπεράσματα. Εγώ θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα στις περιπτώσεις της Betanet και της MLS. Για αυτές θα σας μιλήσω την επόμενη φορά…

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…