του Δημήτρη Κουτσουμπού

Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούς πως τα Reverse Split είναι ένας μηχανισμός υφαρπαγής της περιουσίας των μικρομετόχων από τους εισηγμένους επιχειρηματίες. Ο μέτοχος μένει με όλο και λιγότερες μετοχές που φθίνουν, χάνοντας με αυτό τον τρόπο τα χρήματά του. Αν νομίζει κανείς πως αυτός είναι ο λόγος ζημιάς του, ας πιστέψει και στους αεροψεκασμούς!

Τι είναι το Reverse Split;

Το Reverse Split (Συγχώνευση Μετοχών) είναι η εταιρική πράξη κατά την οποία μειώνονται οι υπάρχουσες μετοχές μιας επιχείρησης, αλλά αναλογικά αυξάνεται η αξία τους, με αποτέλεσμα η συνολική αξία για το μέτοχο να παραμένει η ίδια. Π.χ. Αν ένας μέτοχος κατέχει 100 μετοχές της Χ Εταιρείας αξίας 2,5€, μετά από  ένα Reverse Split 10 προς 1, θα κατέχει 10 μετοχές αξίας 25€. Η συνολική αξία των μετοχών πριν και μετά τη πράξη είναι ακριβώς η ίδια, επειδή   100μετοχές * 2,5€ =  10μετοχές * 25€ = 250€

Μα πως;

Τελεία και πάυλα. Το Reverse Split δεν επηρεάζει με κανένα τρόπο την αξία που κατέχει ο μέτοχος. Από την άλλη, διαισθητικά μια “παλιά καραβάνα”, όταν έχει νιώσει στο πετσί τις ζημιές, θα πει πως άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη, . Μήπως, λοιπόν, υπάρχει κάποιος μηχανισμός που τελικά οδηγεί στην απομείωση της αξίας;

Η απάντηση είναι πάλι κατηγορηματική. Από όποια πλευρά να το δει κανείς, η κατάληξη βρίσκεται στο ίδιο συμπέρασμα. Η μετοχική σύνθεση δεν αλλάζει, ούτε η εσωτερική αξία της επιχείρησης, ούτε η αξία που αντιστοιχεί στον μέτοχο. Αν με βάση το προηγούμενο παράδειγμα κατείχε το 0,1% της εισηγμένης πριν (υποθέτοντας πως η εταιρεία αποτελείται από 100,000 μετοχές), θα κατέχει πάλι το 0,1% αυτής, απλά η εταιρεία θα αποτελείται τώρα από 10,000 μετοχές. Τα κεφάλαια, τα κέρδη και τα μερίσματα που του αντιστοιχούν, πάλι παραμένουν τα ίδια.

Τότε γιατί συχνά η μετοχή που συνενώνεται συχνά υποχωρεί; Η απάντηση είναι απλή. Η μετοχή δεν υποχωρεί επειδή συνενώνεται, αλλά συνενώνεται και ξανά συνενώνεται επειδή υποχωρεί. Ο προφανής λόγος πίσω από τέτοιες καταστάσεις είναι η ζημιογόνος δραστηριότητα, που δεν επιτρέπει τη διανομή κερδών και απομειώνει με επιταγχυνόμενο τρόπο τα ίδια κεφάλαια, έως τη χρεοκοπία. Μια εταιρεία με αρχική χρηματιστηριακή αξία 100εκ. € καθώς κατευθύνεται στον Άδη, μπορεί να διολισθήσει ακόμα και σε αξία κατώτερη του 1 εκ. Αν δεν προχωρούσε σε Reverse Split η μετοχή θα διαπραγματευόταν στο τέλος με αξία λίγων cent. Όμως, είτε προχωρήσει, είτε όχι, η ζημιά για τον μέτοχο είναι η ίδια και απαράλλαχτη. Τούτο, επειδή η απομείωση οφείλεται στα ζημιογόνα αποτελέσματα που οδηγούν σε καθίζηση τη χρηματιστηριακή αξία, και όχι στο Reverse Split. Απλά στη μια περίτπωση η ζημιά θα εμφανιζόταν με τη μορφή χαμηλότερης τιμής μετοχής, ενώ στην άλλη με τη μορφή λιγότερων μετοχών.

Η τερατώδης πτώση για την ΕΤΕ δεν αλλάζει, με RS ή χωρίς. (Πηγή Γραφήματος: ft.com)

Αν δεν είχαν συμβεί τα 2 RS τις Εθνικής κατά τις ΑΜΚ (1:10 & 1:15), η τιμή της μετοχής θα ήταν 150 φορές μικρότερη. Δηλαδή, αντί για 0,226€, η μετοχή θα βρισκόταν μόλις στα 0,0015€ ή αλλιώς 0,15 λεπτά!

Έτσι, τα πολλά RS “κρύβουν” την πραγματική πτώση. Επομένως, μπορούμε να πούμε πως ενίοτε τα Reverse Split δεν είναι τόσο αθώα, γιατί είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται για να αποπροσανατολίσουν το επενδυτικό κοινό, κρύβοντας τη μεγάλη πτώση μιας μετοχής μέσα στο χρόνο. Αν όμως οι μέτοχοι είναι ενημερωμένοι και δεν δίνουν τόση σημασία σε ένα ανούσιο μέγεθος, όπως είναι η τιμή ανά μετοχή, τα RS απλά θα τους αφήνουν αδιάφορους.

Να γελάσει η να κλάψει κανείς, λοιπόν, όταν ακούει από τους τραπεζομετόχους ότι τους κορόιδεψαν γιατί είχαν 100 μετοχές και τους έμειναν 10. Εδώ δεν γνωρίζουν καν τι είναι το RS, θα μπορούν να αντιληφθούν γιατί έχασαν την επένδυσή τους; Δεν φταίει το RS, λοιπόν. Φταίνε οι πραγματικές ζημιές των επιχειρήσεων και η άγνοια των “επενδυτών”, που δεν αναγνωρίζουν ποιο είναι το αίτιο και ποιο το αιτιατό!

Δημήτρης Κουτσουμπός

*Τα παραπάνω δεν αποτελούν συστάσεις για αγορά ή πώληση αξιών.