του Δημήτρη Κουτσουμπού

Το Investorblog από πολύ νωρίς αναφερόταν στις πολτικές εξελίξεις που θα έβαζαν τρικλοποδιά στην οικονομία και θα έπαιρναν πίσω μεγάλο μέρος της ανόδου του χρηματιστηρίου (Πολιτικές Εξελίξεις – Καταλύτης Ι & ΙΙ) . Το μεγάλο αίνιγμα στη συνέχεια αφορούσε το πως θα δρούσε η νέα ριζοσπαστική  κυβέρνηση. Ένας Τσίπρας – Λούλα ή ένας Τσίπρας – Τσάβες; Τα δείγματα γραφής από τους πρώτους 4 μήνες στην εξουσία, έδωσαν απάντηση, αλλά γέννησαν περισσότερα ερωτηματικά, κάνοντας το μέλλον πολύ πιο θολό από πριν.

Ο πρωθυπουργός είχε να επιλέξει αν θα δυσαρεστούσε περισσότερο τους μέσα ή τους έξω. Προσπαθώντας να κρατήσει τις ισορροπίες, προτίμησε να σπαταλήσει το κεφάλαιο του πρώτου ενθουσιασμού για να αγοράσει χρόνο, αποφεύγοντας οποιαδήποτε από τις δύο κατευθύνσεις. Τουτέστιν, όχι μόνο δεν ακολούθησε το παράδειγμα κανενός εκ των δύο ηγετών, αλλά θα μπορούσαμε να πούμε ότι καν δεν ηγήθηκε κάποιας στρατηγικής ή ιδέας. Το φθίνον απόθεμα, δηλαδή η λαϊκή υποστήριξη και η όποια ρευστότητα, σιγά σιγά εξαφανίζει τις δυνατότητες ρεαλιστικών επιλογών. Αν επρόκειτο να επιδειχθεί πυγμή, αυτό θα είχε γίνει εξαρχής. Παίζεται, λοιπόν, το παιχνίδι της απραξίας. Η κυβέρνηση και η χώρα αργοπεθαίνει, άλλοτε παρακαλώντας και άλλοτε προκαλώντας, να βγάλουν οι ξένοι το φίδι από την τρύπα. Να το βγάλουν, αλλά μην το θυμώσουν πολύ, γιατί αν πιεστεί θα τους τσιμπήσει.

Ο κίνδυνος του ατυχήματος έγκειται στην παρεξήγηση του τι είναι μπλόφα και τι όχι. Οι φυγόπονοι Ευρωπαίοι έχουν την τάση να μεταθέτουν τα προβλήματα και για αυτό εμφανίζονται υποχωρητικοί απέναντι στον “τρελό”. Φανταστείτε τι περιθώρια υποστήριξης θα είχαμε από αυτούς αν εμφανιζόμασταν με μαστίγιο (όχι, όμως με αυτές τις κόκκινες γραμμές) και με καρότο τη διάθεση μας να κάνουμε γενναίες αναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις Το παιχνίδι νεύρων είναι απρόβλεπτο και θα είναι καταστροφικό για τη χώρα αν με την απραξία μας αποδείξουμε στους Ευρωπαίους πως για αυτούς το ατύχημα είναι προτιμότερο από ένα βαρέλι δίχως πάτο, που καταπίνοντας τους κανόνες πάλι υποδαυλίζει την Ενωμένη Ευρώπη.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η όποια συμφωνία δεν θα δίνει οριστικές λύσεις στο ζήτημα. Ξανά θα έχουμε μια μετάθεση, που οι Ευρωπαίοι εν πρώτοις από φύση αναζητούν και εν δευτέροις επειδή προτιμούν ένα φθαρμένο, παρά ήρωα Τσίπρα. Εμείς βλακωδώς, με τη συμπεριφορά μας, είτε θα οδηγηθούμε στο ατύχημα, είτε στην αργή φθορά. Ανάπτυξη, γενναία χρηματοδότηση και επενδύεις, με τσαμπουκά και απειλές δεν πρόκειται να δούμε. Το επικρατέστερο σενάριο είναι άλλη μια συμβιβαστική συμφωνία, που σημαίνει φθορά της χώρας και της κυβέρνησης μέχρι την επόμενη αναμέτρηση. Εκτός, αν τραγικοί χειρισμοί οδηγήσουν σε μεγάλο ή mini ατύχημα, με καταιγιστικές και ανατρεπτικές πολιτικές εξελίξεις στην Αθήνα.

Η πολύωρη συνέντευξη του Γιάννη Βαρουφάκη μετά την επίτευξη συμφωνίας στις 20 Φλεβάρη

Αυτό το οποίο επαληθεύτηκε ήταν η εκτίμηση πως ακόμα και αν ο Τσίπρας έκανε ευρωπαϊκή “στροφή”, τα πράγματα θα έφταναν επικοινωνιακά στα άκρα, τον φόβο και το δευτερόλεπτο του τρόμου (βλέπε άρθρο μου στο SeekingAlpha). Παντελώς άκυρες αποδείχτηκαν οι εκτιμήσεις όσων πίστεψαν πως η συμφωνία στις 20 Φλεβάρη, μια πραγματικά ελπιδοφόρα εξέλιξη, ήταν το τέλος του δύσβατου δρόμου. Προφανώς, δεν υπολόγισαν στις δυσκολίες του εσωτερικού μετώπου.

Το χρηματιστήριο έχει υποχωρήσει, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν έχει αποτιμήσει συνθήκες ατυχήματος. Σε σχέση με το 2012 ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος, ενώ οι ευκαιρίες λιγότερες και όχι τόσο εκκωφαντικές. Γενικότερα, είμαι υπέρ των αγορών και μάλιστα με τολμηρό, επιθετικό τρόπο όταν υπάρχει πανικός. Όμως, συνήθως ο φόβος συνοδεύεται με “ξεπούλημα”, κάτι που στην παρούσα φάση, δεν παρατηρείται έντονα. Η μόνη προοπτική για σημαντικά κέρδη, είναι μεγάλες πολιτικές ανατροπές στην Ελλάδα, που να μη συνοδεύονται από από μια καταστροφική ρήξη. Χρηματιστηριακά, το μόνο θετικό είναι πως εξωστρεφείς και άλλες υποτιμημένες εισηγμένες που έχουν αναφερθεί εδώ στη λογική του scaling (όπως π.χ. Kleemann, Πλαστικά Θράκης), έχουν φερθεί πολύ καλά. Κατά τα άλλα, Πολιτικά και Χρηματιστηριακά είμαστε εγκλωβισμένοι στην αναμονή!

Υ.Γ. Άιντε, η συμφωνία όλο έρχεται και δεν έρχεται…

Δημήτρης Κουτσουμπός

*Τα παραπάνω δεν αποτελούν συστάσεις για αγορά ή πώληση αξιών.