Καλές Εισηγμένες: Φταίνε που είναι στα Αζήτητα;

Καλές εισηγμένες: Φταίνε που είναι στα αζήτητα;του Δημήτρη Κουτσουμπού

Κοιτώντας το ταμπλό του χρηματιστηρίου, η εγκατάλειψη είναι εμφανής. Πολλές εισηγμένες επί μέρες δεν κάνουν ούτε μια πράξη, ενώ η αποτίμησή τους συχνά είναι για γέλια ή για κλάματα. Μέσα σε αυτές περιλαμβάνονται και αξιόλογες επιχειρήσεις με σοβαρές διοικήσεις που έχουν σκοπό την ανάπτυξή τους και όχι “πονηρές” διαθέσεις. Ένα γρήγορο συμπέρασμα θα ήταν πως αδικούνται από τη συγκυρία. Αν, όμως, κάνουμε το συνήγορο του διαβόλου θα δούμε πως δεν είναι άμοιρες ευθυνών.

Αφορμή να γράψω επ’ αυτού μου έδωσαν οι εμπειρίες που αποκόμισα από τη συμμετοχή μου σε αρκετές Γ.Σ. μικρών εισηγμένων. Σε κάποιες από αυτές, η στάση και η σοβαρότητα με τις οποίες αντιμετωπίζουν τις ΓΣ και τους μετόχους μειοψηφίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί προσβλητική. Σε άλλες, η έκπληξη ήταν θετική. Είμαι από αυτούς που ενώ αναγνωρίζω τη σημασία τήρησης των νόμων, προτιμώ την ουσία. Ειδικά για μικρές εταιρείες, προτιμώ μια διοίκηση που είναι προσηλωμένη στην ιδέα της μεγιστοποίησης της αξίας για τους μετόχους και ορθής ενημέρωσής τους, παρά μια άλλη που τηρεί ευλαβικά και τυπολατρικά τους κώδικές, αλλά της λείπει η εσωτερική “φλόγα” για αυτό το σκοπό. Σε μεγαλύτερες εταιρείες θα έκρινα πιο αυστηρά, καθώς αν έχουν τη διάθεση, έχουν τόσο τα μέσα όσο και το συμφέρον να τηρούν διαδικασίες που στην περίπτωσή τους κάθε άλλο παρά “γραφειοκρατία” αποτελούν. Όμως, στις μικρές, και δη σε μια δύσκολη περίοδο, καταλαβαίνω πως όλες αυτές οι απαιτήσεις μπορεί να είναι περισσότερο κοστοβόρες από ωφέλιμες. Έτσι, όπου ένιωσα να προσβάλλεται η μετοχική ιδέα, αυτό δεν αφορούσε κυρίως τις τυπικές διαδικασίες, αλλά την ουσία.

Χρηματιστήριο: Το τέρας που καταπίνει περιουσίες πολιτών;

Είναι το Χρηματιστήριο το Τέρας που Καταπίνει τις Περιουσίες των Πολιτών;

Μεγαλύτερη απογοήτευση και συνάμα ελπίδα μου γεννήθηκε σε εισηγμένες που έχουν καλή “φήμη” ως επιχειρήσεις. Ελπίδα, γιατί μια επαφή και συζήτηση με τους “καπετάνιους” τους, επιβεβαίωσε την αίσθηση πως αποτελούν θύλακες αντίστασης στην ηθική  και όποια άλλη κατάπτωση της χώρας αυτή συνεπάγεται. Συνιστούν αξιοθαύμαστα παραδείγματα, επειδή έχουν επιβιώσει ορθώνοντας τείχη στο άρρωστο περιβάλλον, παρά προσπαθώντας να του μοιάσουν. Απογοήτευση, γιατί μέσα από τα λόγια τους ή και τις πράξεις τους φαίνεται πως δεν εκτιμούν και δεν πιστεύουν στο Ελληνικό Χρηματιστήριο. Μήπως είναι και αυτοί θύματα των προκαταλήψεων που έχουν αποτυπωθεί στη συνείδηση των Ελλήνων σχετικά με το ναό του χρήματος; (βλέπε: “Χρηματιστήριο: Το τέρας που καταπίνει περιουσίες πολιτών;“)

Έχοντας όραμα για την ανάπτυξη της επιχείρησής τους άντλησαν κεφάλαια. Συγχέοντας το χρηματιστήριο με το καζίνο ξεχνούν πως οι νέοι μέτοχοι, είτε μικροί, είτε μεγάλοι, δεν τους χάρισαν αυτά τα χρήματα. Κατέχουν μερίδιο και έχουν δικαιώματα, που αποτελούν υποχρεώσεις τους. Η ενημέρωση για το μέλλον και τις προοπτικές, η διαφάνεια,  η διάθεση μερισμάτων ή επιστροφών κεφαλαίων στο μέτρο του δυνατού, αν νομίζουν πως είναι βραχνάς, ας απαλλαγούν από αυτόν μέσω της εξόδου τους από το ΧΑ, πληρώνοντας τους μετόχους μειοψηφίας. Αν σκέφτονται πως αυτό είναι πιο κοστοβόρο, ας εκτιμήσουν τη παρουσία τους. Αν δεν μπορούν να το κάνουν, ας προτιμήσουν πιστωτές αντί μετόχων για την ανάπτυξή τους.

Ως επιχειρήσεις, αυτές οι εισηγμένες αναδείχθηκαν γιατί κάτι καλύτερο έκαναν σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους, όσον αφορά την παραγωγική τους διαδικασία, την αξιοποίηση των εργαζομένων τους, το σεβασμό των πελατών τους κτλ. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, έχτισαν τείχη παρά έγιναν ίδιοι με τους άλλους. Έτσι, όσες το έκαναν, απέκτησαν το μεγαλύτερο περιουσιακό τους στοιχείο, την καλή τους φήμη. Γιατί να μην όφειλαν να κάνουν το ίδιο και με τους μετόχους τους;

Αν η φιλοσοφία διδάσκει πως τόσο το καλό, όσο και το κακό “πληρώνονται”, οι “καλές” και οι “κακές” επιχειρήσεις έρχεται ο καιρός που βιώνουν αυτή την αλήθεια στο πετσί τους. Αν κάποιος έχει γευτεί τους καρπούς του να είναι “καλός” άνθρωπος ή επιχειρηματίας, δεν θα ήταν συνετό για τον ίδιο να παρασυρθεί αποδεχόμενος πως δεν είναι τόσο τρομερό το γεγονός του να ηγείται κάποιας “κακής εισηγμένης” αν φροντίζει να είναι “καλή επιχείρηση”. Και τούτο, γιατί η θέρμη με την οποία αντιμετωπίζει μια εισηγμένη το θεσμό του χρηματιστηρίου ναι μεν δεν καθορίζει την ποιότητα της, όμως η απουσία της σίγουρα επιβαρύνει τη φήμη της και αποκαλύπτει την ύπαρξη εσωτερικών αδυναμιών της και στην κουλτούρα της. Ακόμα και αν σε αυτό το περιβάλλον φαίνεται μάταιο ή ανούσιο το να διατηρείς επαφή με το επενδυτικό κοινό ή το να σέβεσαι ουσιαστικά και υποστηρίζεις τους μετόχους σου, η αφοσίωση γεννά καρπούς. Είναι ικανή να βελτιώσει την εταιρική κουλτούρα και διακυβέρνηση μέσω της πολυμετοχικότητας. Η αγορά θα επιβραβεύσει όταν έρθει ο καιρός τις “καλές επιχειρήσεις” που είναι και “καλές εισηγμένες”, τόσο σε όρους αποτίμησης της αξίας των μετοχών όσο και σε δυνατότητες άντλησης κεφαλαίων.

Μπορεί οι γνωστικές προκαταλήψεις στην Ελλάδα του σήμερα να “βαφτίζουν” παράλογους όσους δεν μπορούν να δουν το τάχα “αυτονόητο” πως η Ελληνική Οικονομία και το Χρηματιστήριο θα παραπαίουν για άλλα 100 χρόνια. Όμως, η Ελλάδα δεν θα είναι για πάντα έτσι, ούτε το ελληνικό χρηματιστήριο. Ας δουν, λοιπόν, τη σχέση τους με τους επενδυτές ως μια καλή μακροπρόθεσμη επένδυση.

Οι εισηγμένες δεν φταίνε που είναι στα αζήτητα. Είναι αλήθεια, πως υπό τις σημερινές συνθήκες, ακόμα και μια υποδειγματική συμπεριφορά μιας εταιρείας απέναντι στο επενδυτικό κοινό δεν θα ήταν αρκετή. Πάραυτα, φέρουν ευθύνη που δεν κάνουν όσα μπορούν. Εδώ είναι που χρειάζεται δύναμη αντίστασης στο πειρασμό της κοντόφθαλμης θεώρησης. Εκείνοι που με αγώνες και καθαρότητα μυαλού κατάφεραν να χτίσουν “καλές επιχειρήσεις” , ξέρουν τον τρόπο να τις αναδείξουν ως “καλές εισηγμένες”. Αν πάλι δεν το πιστεύουν, το γρηγορότερο δυνατό να επιστρέψουν τα κεφάλαια στους μετόχους μειοψηφίας και να συνεχίσουν  μόνοι. Ας αποφασίσουν! Σε δυο βάρκες δε γίνεται να πατούν για πολύ…

Δημήτρης Κουτσουμπός

*Τα παραπάνω δεν αποτελούν συστάσεις για αγορά ή πώληση αξιών.

2 comments on “Καλές Εισηγμένες: Φταίνε που είναι στα Αζήτητα;

  1. Ο/Η Miltiadis Kotziampasis λέει:

    Η εικόνα που μπορείς να αποκτήσεις από τις Γενικές Συνελεύσεις για μια εν δυνάμει επένδυση αποτελεί ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τους υπόλοιπους επενδυτές. Τώρα, για το ποιος φταίει για την κατάντια μας, η μελέτη λίγης ιστορίας θα βοηθούσε πολλούς και πολλές να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα στο μυαλό τους…

    • Ο/Η Dimitrios Koutsoubos λέει:

      Το μεγάλο δίλημμα είναι όταν πέφτεις σε καλές εταιρείες, αλλά βλέπεις εντελώς ανεπαρκή μετοχική κουλτούρα. Ναι μεν βρήκες ένα πολύ καλό λόγο που η μετοχή είναι εντελώς απαξιωμένη, οπότε λες να η ευκαιρία, αλλά από την άλλη θες να μπεις σε μια εταιρεία που αδιαφορεί για το μέτοχο;

Απάντηση σε Miltiadis Kotziampasis Ακύρωση απάντησης