Διαχείριση Χαρτοφυλακίου: Το ίδιο σημαντική με την ανάλυση μετοχών…

Η διαχείριση πιο σημαντική από ανάλυση μετοχώνΥπάρχουν άτομα τα οποία διαθέτουν καταπληκτικές ικανότητες πάνω στην ανάγνωση και ανάλυση ισολογισμών. Επιπροσθέτως, φροντίζουν να είναι καλά ενημερωμένοι για τα χαρακτηριστικά της δραστηριοποίησης των εισηγμένων και έχουν άποψη για την ποιότητα της διοίκησης και άλλους παράγοντες που καθορίζουν το μέλλον τους. Κι όμως, δεν είναι απαραίτητα αυτοί που καταφέρνουν τις καλύτερες αποδόσεις από τις μετοχικές επενδύσεις. Κοινώς, πετυχαίνουν στο κομμάτι του να προσεγγίζουν ικανοποιητικά την “πραγματική” αξία των μετοχών, αλλά οι συναλλαγές στις οποίες επιδίδονται δεν είναι τόσο κερδοφόρες, επειδή αποτυγχάνουν στη διαχείριση του χαρτοφυλακίου τους.

Σαγηνεύτρα αγοράΓενικά, κερδισμένοι στις αγορές είναι αυτοί που καταφέρνουν να πωλούν υψηλότερα από όσο αγοράζουν ή όσοι  διακρατούν υγιείς επιχειρήσεις που σε βάθος χρόνου αναπτύσσονται και τους αποδίδουν μερίσματα. Υπό τον όρο πάντα, ότι λαμβάνουν όλες εκείνες τις δικλίδες ασφαλείας, ώστε να αποφεύγουν πάση θυσία ένα “χρηματιστηριακό θάνατο”. Η “σαγηνεύτρα” αγορά είναι γεννημένη να παρασύρει τους ψυχολογικά ευαίσθητους επενδυτές να κάνουν το αντίθετο.  Στα υψηλά της “κουνά την ουρά”, δείχνοντας σε όλους πόσο τραγικό λάθος είναι το να πουλάς “νωρίς”, ενώ στα χαμηλά της “βγάζει τη γλώσσα” σε όσους αγοράζοντας καταγράφουν όλο και μεγαλύτερες χασούρες. Έτσι, τους οδηγεί να αγοράζουν ακριβότερα από όσο πωλούν, αδειάζοντας τα πορτοφόλια ακόμα και ανθρώπων της επιχειρηματικής ελίτ.

αποπροσανατολισμόςΈνα συνηθισμένο φαινόμενο είναι το “ατυχές” πάντρεμα θεμελιώδους και τεχνικής ανάλυσης, όπως διεξοδικά έχω εξηγήσει εδώ. Είτε θα εμπιστεύεσαι τον τρόπο που τιμολογεί η αγορά και θα τον ακολουθείς, είτε θα τον αμφισβητείς. Δεν μπορείς να πιστεύεις πως η αγορά κάνει λάθος και πως με το που πάρεις θέση εσύ, οφείλει άμεσα να αποκαταστήσει την αδικία. Ο Value Investor οφείλει να έχει τα κότσια να είναι Contrarian όποτε χρειάζεται, διαφορετικά καλύτερα ας το γυρίσει στο Trading. Το ψάρεμα φθηνών μετοχών απαιτεί υπομονή τόσο στο τσίμπημα όσο και στην ανάσυρση της λείας στην επιφάνεια. Δεν είμαι απόλυτος όσον αφορά την ασυμβατότητα τεχνικής και θεμελιώδους αναλύσεως, αλλά θεωρώ πως ελάχιστοι έχουν την εμπειρία και ικανότητα να εμπεδώσουν και διαχειριστούν σωστά μια στρατηγική που να περιλαμβάνει πολλές τεχνικές μαζί.

Έπειτα, θα ήθελα να θίξω μια κακή συνήθεια αρκετών που ασχολούνται με την ενδελεχή ανάλυση  των επιχειρήσεων στις οποίες επενδύουν. Οι επιλογές τους συχνά είναι λιγότερες από τα δάχτυλα του ενός χεριού. Η στάση τους είναι κατανοητή, καθώς ως μεμονωμένα άτομα δεν τους είναι εύκολο να παρακολουθούν και αναλύουν αποτελεσματικά περισσότερες και από τη στιγμή που θέλουν να επενδύουν στις καλύτερες. Από την άλλη, όμως, δημιουργεί δυσκολίες στη διαχείριση του χαρτοφυλακίου τους. Ο έχων 3-4 επιλογές βρίσκεται σε “αναμμένα κάρβουνα”, τόσο για την πορεία των επιχειρήσεων όσο και των μετοχών. Είναι πιο δύσκολο να κρίνει από “απόσταση”, κάτι που δεν βοηθά την αντικειμενικότητα. Επίσης, το “μανουβράρισμα” (κατοχύρωση κερδών, μουαγέν, διαχείριση ζημιών) ενός μεγάλου “πλοίου” γίνεται πιο δύσκολα. Τέλος, η υπομονή έρχεται στα όριά της. Κατέχοντας 15-20 μετοχές διεσπαρμένες σε διαφορετικούς κλάδους, κάποιες από αυτές θα ανατιμηθούν ή υπερτιμηθούν, προσφέροντας δικαίωση, ρευστότητα, ψυχολογική ανακούφιση, αποθέματα υπομονής και ελευθερία κινήσεων για εκμετάλλευση νέων ευκαιριών. Αντίθετα, με 3-4 μετοχές, είναι επόμενο να βρίζεις που περιμένεις χρόνια την καλή σου εταιρεία να δείξει την αξία Διαχείριση Χαρτοφυλακίουτης και στο ταμπλό. Απογοητεύεσαι, μετανιώνεις που εγκλωβίστηκες στα θεμελιώδη, και όταν την “ξαποστείλεις”, την παρακολουθείς αποχαυνωμένος να ανηφορίζει, τρέχοντας έπειτα να την αγοράσεις υψηλότερα.

Είναι πολλοί οι παράγοντες που παίζουν ρόλο στη σωστή διαχείριση ενός χαρτοφυλακίου. Τα αναφερόμενα αποτελούν παραδείγματα που θίγουν μόνο κάποιες πτυχές. Για τον καθένα υπάρχουν διαφορετικές προκλήσεις. Κάντε, λοιπόν, μια ανασκόπηση και δείτε αν όντως διαχρονικά αγοράζετε φθηνότερα και πουλάτε ακριβότερα τις μετοχές. Αν όχι, σκεφτείτε τι φταίει. Δεν εκτιμάτε σωστά ποιες εισηγμένες είναι φθηνές ή ποιες θα αναπτυχθούν καλύτερα; Κάνετε αποτυχημένες αγοραπωλησίες; Αλλάζετε συνεχώς γνώμη; Ενθουσιάζεστε στις καλές περιόδους και απογοητεύεστε στα δύσκολα;

Θα έλεγα πως η διαδικασία έχει νόημα μόνο για όσους έχουν ζήσει κάποιους κύκλους. Ως παράδειγμα, όσοι έχουν ξεκινήσει από τις εκλογές και μετά, δεν έχουν δει τα “σκούρα”. Αρκετοί ίσως ανακαλύψετε πως η διαχείριση ίσως είναι πιο σημαντική και από την ανάλυση.

*Τα παραπάνω δεν αποτελούν σύσταση αγοράς ή πώλησης αξιών.

6 comments on “Διαχείριση Χαρτοφυλακίου: Το ίδιο σημαντική με την ανάλυση μετοχών…

  1. Ο/Η nik1234 λέει:

    sunfono apoluta me to arthro sou dimitri diafono mono sto kommati tis megalis diasporas kata tin apopsi ou oute 3-4 oute 10-15, 5-7 metoxes gia emena einai to idaniko gia na min xanesai kai na mporeis na tis parakoloutheis stin agora!

  2. Ο/Η Investorblog λέει:

    Το 5-7 δεν μου φαίνεται τόσο άσχημο. Το εφάρμοσα πριν το 2008, αλλά είδα ότι με δυσκόλεψε. Βέβαια σε πιο risky επιλογές της μικρής κεφαλαιοποίσης. Κατέληξα να μην επενδύω πάνω από το 10% του χαρτοφυλακίου σε καμιά μετοχή. Εκτός αν σε περίοδο συγκομιδής πάρει αξία, οπότε ανέβει η συμμετοχή της.
    Δες αν θες λίγο αυτό:
    http://dimknaf.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=37174

    Το 7 μετοχές δεν μου φαίνεται καθόλου παράλογο και ίσως είναι ένας καλός αριθμός για αυτούς που έχουν μικρότερα χαρτοφυλάκια.

  3. Ο/Η ManosV λέει:

    Καλησπέρα,

    Μια παλαιότερη έρευνα, (τη δεκαετία του 80) είχε δείξει για το ΧΑΑ, ότι αν κάποιος έχει ένα χαρτοφυλάκιο που απαρτίζεται από περίπου δέκα μετοχές εταιρειών, έχει ικανοποιητική διασπορά, που δεν διαφοροποιείται ουσιαστικά με την προσθήκη περισσοτέρων.

    Κατά τη δική μου γνώμη (άσχετα με αναβαθμίσεις υποβαθμίσεις οίκων κλπ), το ΧΑΑ δεν ήταν και δεν είναι ουσιαστικά «αποτελεσματική αγορά»1 (και νομίζω ότι τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει δηλαδή «δραματικά», ως προς την (μη) αποτελεσματικότητά της).

    Εν τούτοις όμως, θεωρώ ότι η παραπάνω θεωρία ίσχυε και ισχύει και στις μέρες μας σε ένα βαθμό, και μπορεί να βοηθήσει κάποιον στις αποφάσεις διαχείρισης του χαρτοφυλακίου του.

    Όσον αφορά τις πιθανές ποσοστώσεις, νομίζω ότι και πάλι δεν υπάρχει ιδιαίτερο νόημα, πέραν της απλής λογικής, μεγαλύτερο δηλαδή ποσοστό στην μεγάλη κεφαλαιοποίηση και σχετικά μικρότερο σε μεσαία και μικρή.

    1 Υπάρχουν διαφωνίες σχετικά με την θεωρία αυτή (αποτελεσματική αγορά) αν και κατά πόσο ισχύει, και νομίζω ότι ίσως σε ένα βαθμό οι επικριτές της να έχουν κάποιο δίκιο, αλλά μάλλον σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα. Διαχρονικά όμως και για μεμονωμένες εταιρείες πιστεύω ότι, «όπου χρωστάει η αγορά, θα δώσει».

    • Ο/Η Investorblog λέει:

      Συμφωνώ απόλυτα σε αυτό που λες Μάνο. Πως βραχυπρόθεσμα και για μεμονωμένες μετοχές η αγορά είναι μη αποτελεσματική, αλλά όπως χαρακτηριστικά λες σε βάθος χρόνου “όπου χρωστά θα δώσει”

      Στην Ελλάδα, θα δεις πιο ακραίες υποτιμήσεις και υπερτιμήσεις που επιμένουν για περισσότερο καιρό. Αν είσαι ψύχραιμος αυτό δεν είναι κακό.

      Όπως έχουν δείξει έρευνες μετά τις 10 μετοχές, ελάχιστα αλλάζει ο “κίνδυνος” του χαρτοφυλακίου όσο προσθέτεις μετοχές. Αν είσαι passive investor, αυτό έχει πλήρη εφαρμογή. Αν, όμως, εκτελείς συναλλαγές, ψάχνεις τις φθηνές, πουλάς τις ακριβότερες και “γυρνάς” το χαρτοφυλάκιο, είναι κάπως διαφορετικά.

      Κατά τα άλλα, δεν διαφωνώ σε όσα αναφέρεις.

  4. Ο/Η ManosV λέει:

    Καλημέρα,

    Δεν θεωρώ τον εαυτό μου «παθητικό επενδυτή», αλλά παλαιότεροι εμού στο ΧΑΑ μου έχουν εξηγήσει (και νομίζω έχουν δίκιο), ότι δεν χρειάζεται να κάνεις πολλές αγοραπωλησίες, γιατί πληρώνεις τσάμπα προμήθειες. Όταν ανεβαίνει η αγορά ανεβαίνουν όλα, και αντίστοιχα όταν πέφτει ισχύει το ίδιο.

    Το θέμα βέβαια είναι να βρεις στην άνοδο τα πιο «επιθετικά χαρτιά» (όπως χαρακτηριστικά λέγεται), και να προλάβεις να φύγεις έγκαιρα (;) κατά την πτώση. Επειδή αυτό για εμένα είναι ουτοπία (για αυτό και δεν πιστεύω ιδιαίτερα την ΤΑ, όχι όμως και ότι την απορρίπτω πλήρως), το καλύτερο είναι να θέτεις στόχους βασισμένος σε υποκειμενικά κριτήρια, τους οποίους όμως θα τηρείς. Στο τέλος ενός οικονομικού κύκλου (για μένα 12-15 χρόνια περίπου) θα δεις τι έχεις πετύχει.

    Τέλος θα πρέπει πάντα να θυμάται κανείς, πως μια λάθος κίνηση μπορεί να μηδενίσει κέρδη πολλών ετών.

    • Ο/Η Investorblog λέει:

      Ούτε εγώ είμαι υπέρ των πολλών συναλλαγών. Ναι μεν όλες οι μετοχές κινούνται μαζί προς τα πάνω ή προς τα κάτω, αλλά που και που βλέπεις διαστρεβλώσεις. Απλά θέλει πολύ προσοχή γιατί το φθηνό, μπορεί εσφαλμένα να σου μοιάζει φθηνό.

      Το να γυρίσεις το 20-30% του χαρτοφυλακίου στη διάρκεια ενός χρόνου, βασισμένος στο value investing, δεν θα σου στοιχίσει σημαντικά σε προμήθειες και αν είσαι προσεκτικός θα σε κάνει να εκμεταλλεύεσαι νέες ευκαιρίες. Αντίθετα, αν κάνεις συνεχώς βραχυχρόνιες κινήσεις, στο τέλος θα στα έχει φάει η χρηματιστηριακή.

      Αυτό που λες στο τέλος, ξανά πες το. Ο Buffet το έχει πει κάπως έτσι: Πως μπορεί κάθε μέρα να καταφέρνεις να ζεις, αλλά αρκεί μόνο μια μέρα για να πεθάνεις.

Απάντηση σε Investorblog Ακύρωση απάντησης