Πόσες μετοχές να έχω στο χαρτοφυλάκιο;

Πόσες μετοχές στο χαρτοφυλάκιο;Το προφίλ των Ελλήνων μικροεπενδυτών χαρακτηρίζεται από το trading και τις μικρές περιόδους διακράτησης. Ακόμα και αυτοί που διακρατούν για μεγάλα διαστήματα, συνήθως δεν το κάνουν από επιλογή, αλλά έχοντας υποστεί εγκλωβισμό από τη μετοχή που “ερωτεύθηκαν”. Έτσι, φτάνουμε στο σημείο στις περισσότερες περιπτώσεις ο όρος “χαρτοφυλάκιο” να μη δικαιολογείται από την εικόνα του. Ποιος είναι, λοιπόν, ο αριθμός μετοχών που οφείλει να περιλαμβάνει ένα χαρτοφυλάκιο για να θεωρηθεί υγιές;

Όπως μαθαίνουν οι φοιτητές στα πανεπιστήμια, αυξάνοντας τον αριθμό των διαφορετικών μετοχών μειώνεται ο κίνδυνος. Όμως, μετά τις 10 μετοχές, η προσθήκη μιας ακόμα, λίγο βελτιστοποιεί την κατάσταση. Πρακτικά, με διψήφιο αριθμό μετοχών, το χαρτοφυλάκιο υιοθετεί αντίστοιχο προφίλ κινδύνου με αυτό ολόκληρης της αγοράς. Όλα αυτά μέσα από την προβληματική παραδοχή πως κίνδυνος = μεταβλητότητα. Γενικά, η σύγχρονη θεωρία χαρτοφυλακίου νιώθω  να μου “στραμπουλάει” το μυαλό και τη λογική σε σημεία όπως αυτό. Έλαβα μεγάλη ανακούφιση όταν εντόπισα την κριτική που ασκεί ο Warren Buffet, και όχι μόνο, επί του θέματος. Σκοπός μου δεν είναι να αμφισβητήσω την οικονομική θεωρία, ούτε ως “γκουρού” να διαλαλήσω το νέο μαγικό αριθμό, αλλά μέσα από την προσωπική μου χρηματιστηριακή διαδρομή να προσφέρω ερεθίσματα στους επενδυτές να σκεφτούν.

portfolio_chart

Ξεκινώντας το 2000, επηρεασμένος από αυτό που θεωρείται βέλτιστο, χώρισα το αρχικό μου κεφάλαιο σε 10 διαφορετικές μετοχές. Τα πρώτα μου αποτελέσματα ήταν επιεικώς τραγικά, όπως έχω αποκαλύψει με λεπτομέρεια παλαιότερα στο Investorblog , αφού δεν υπήρξα πειθαρχημένος στο πλάνο που είχα θέσει. Παρόλο που η καταστροφή προήλθε, μεταξύ άλλων, από την παραβίαση των κανόνων που είχαν να κάνουν με τη διασπορά, το πρώτο διάστημα που την τηρούσα συνειδητοποίησα ότι ήταν πιο δύσκολο να παρακολουθώ ικανοποιητικά τόσες πολλές εισηγμένες. Επίσης, παρατηρούσα πως κάποιες από αυτές αποδεικνύονταν πολύ καλές επιλογές ενώ άλλες όχι. Σκεφτόμουν πως διαλέγοντας 10 δεν παίρνεις τις καλύτερες. Γιατί από αυτές, περνόντας σε ένα δεύτερο γύρο διαλογής, να μην κρατούσα τα πραγματικά 3-4 διαμάντια;

Την επόμενη φορά θα επικεντρωνόμουν σε πολύ λιγότερες μετοχές, για έναν ακόμα λόγο. Οι αγορές είχαν αρχίσει να γίνονται όλο και πιο ακριβές και δεν ήταν εύκολο να εντοπίσεις υποτιμημένες αξίες. Παρότι τα αποτελέσματα ήταν καλά, αφού η MLS έσωσε την παρτίδα από καταστροφικές επιλογές όπως η Betanet, μετάνιωσα για την τόσο μικρή διαφοροποίηση. Είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστείς μια μετοχή τόσο στην πτώση της όσο και στην άνοδό της. Στην πτώση, με μουαγέν, πριν καλά το καταλάβεις, έχεις διοχετεύσει τεράστιο μέρος των χρημάτων σου σε μια και μόνο επιλογή. Στην άνοδο, “αναγκάζεσαι” να πουλήσεις βιαστικά, γιατί το ποσοστό της ανοδικής μετοχής αρχίζει και αποκτά συντρηπτική βαρύτητα. Με λίγα λόγια, ενώ έμεινα ευχαριστημένος από τις επιλογές και τη λογική της διαχείρισης, μου “έφυγε” η ψυχή από το άγχος και τη προσμονή.

Κυριακίδης: Η υπομονή ανταμείβεταιΑπό το 2008 και μετά το χαρτοφυλάκιο μου πάντα παραμένει πολυπληθέστατο (20+ μετοχές). Αυτό σε ένα βαθμό ίσως οφείλεται στο  “το φυσάω και στο γιαούρτι”, αλλά ενισχύεται από δύο ακόμα παράγοντες. Πρώτον, από το 2008 και μετά δεν έχουμε διανύσει εποχή πολύ ακριβών μετοχών, με αρκετές περιφερειακές μετοχές να παραμένουν αρκετά φθηνές ακόμα και σήμερα. Δεύτερον, η μακροπρόθεσμη θεώρηση κάνει πολλές μετοχές να διακρατούνται για πολλά χρόνια ωσότου έρθει η εποχή του “θέρους”. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της Μάρμαρα Κυριακίδης.

Στη δική μου περίπτωση η πολύ μεγάλη διαφοροποίηση λειτουργεί θετικά τόσο στην αποδοτικότητα, όσο και την ψυχραιμία, που την αναγνωρίζω ως μια από τις βασικότερες προϋποθέσεις της καλής διαχείρισης. Εκεί καταλήγω μετά τη σχεδον 15ετή διαδικασία “καλιμπραρίσματος”. Να σημειώσω πως ακόμα και μεταξύ των μακροπρόθεσμων επενδυτών αξίας επικρατούν διαφορετικές στρατηγικές, οπότε η συνταγή είναι διαφορετική για τον καθένα. Υποψιάζομαι πως σε εμένα αποδίδει καλύτερα ο πολύ μεγάλος αριθμός, γιατί η επιλογή βασίζεται στο μεγάλο margin of safety. Είτε όταν νιώθω μεγάλη βεβαιότητα, σαν να “διαβάζω βουλωμένο γράμμα”, ή άλλοτε, χωρίς να μπορώ προσεγγίσω απόλυτα την εξέλιξη, όταν πείθομαι πως το νέφος πιθανοτήτων ευνοεί στατιστικά ένα κερδοφόρο αποτέλεσμα. Διαβάζω με προσοχή τα νούμερα, αλλά δεν είμαι αριθμοκεντρικός. Η πίεση που δημιουργείται από ένα μη διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο να καταλήξω σε πολύ συγκεκριμένα συμπεράσματα, με περιορίζει παρά με ευνοεί. Αντίθετα επενδυτές που τα δυνατά τους σημεία πηγάζουν από το λεπτομερέστατο σκανάρισμα των αριθμών ή την εσωτερική τους επαφή με κάποιες εισηγμένες, σαφώς βοηθούνται διατηρώντας ένα πιο “μαζεμένο” χαρτοφυλάκιο.

Που λέει και η λαϊκή ρήση, ποτέ τα αυγά σε ένα καλάθι!

Που λέει και η λαϊκή ρήση, ποτέ τα αυγά σε ένα καλάθι!

Όσον αφορά τη μάθηση, που ενδιαφέρει σε μεγάλο βαθμό τους πρωτάρηδες, η μεγάλη διασπορά προσφέρει περισσότερες παραστάσεις, αλλά δεν βοηθά την έρευνα εις βάθος. Έτσι, αν κανείς έχει τη διάθεση να αφιερώσει πολύ χρόνο (π.χ. φοιητητής οικονομικής σχολής ή επαγγελματίας στα πρώτα του βήματα), ένα εκτενές χαρτοφυλάκιο ίσως είναι προτιμότερο. Αντίθετα, αν η ενασχόλησή του είναι πολύ ερασιτεχνική, λιγότερες μετοχές θα βοηθήσουν ώστε η επαφή να μην είναι πολύ επιφανειακή.

Ποια είναι η δική σας γνώμη ή ιστορία;

* Τα παραπάνω δεν αποτελούν σύσταση αγοράς ή πώλησης αξιών.

3 comments on “Πόσες μετοχές να έχω στο χαρτοφυλάκιο;

  1. […] (βλέπε: Πόσες μετοχές να έχω στο χαρτοφυλάκιο) […]

  2. Ο/Η ΣΩΤΗΡΗΣ λέει:

    Χαίρετε,

    Κατ`αρχάς να σας συγχαρώ για την αρθρογραφία σας, προσωπικά θα ήθελα να διαβάζω άρθρα σας με μεγαλύτερη συχνότητα (νομίζω επιβάλλεται ενα άρθρο με τον γ.δ κάτω από τις 470 μονάδες). Επί του προκειμένου, δεν θα έπρεπε να ληφθεί υπ`όψιν το διαθέσιμο κεφάλαιο ως προς την διασπορά; Ο ίδιος αριθμός μετοχών ενδείκνυται για τον μικροεπενδυτη των 10-20 χιλιάδων με επενδυτές των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ;

    Μπορώ να διαβάζω τις απόψεις σας και σε κάποια άλλη ιστοσελίδα;

    Ευχαριστώ!

  3. Ο/Η Dimitrios Koutsoubos λέει:

    Καλησπέρα,
    Φυσικά το μέγεθος του κεφαλαίου παίζει ρόλο, τόσο απόλυτα, όσο και σε συνάρτηση με την συνολική οικονομική δύναμη του ατόμου. Δεν είναι το ιδιο 10.000€ αν είναι οικονομίες μιας ζωής ενός μεροκαματιάρη, ή αν είναι αυτά που εύκολα περισσεύουν από εναν εύπορο. Πολύ σωστή η παρατήρηση, ως παράμετρος. Γίνεται, λοιπόν, κατανοητό πως δεν υπάρχουν σαφείς κανόνες στον αριθμό, αλλά όλα αυτά πρέπει να τα λαμβάνουμε υπόψιν.

    Έχουν γραφτεί αγγλικά άρθρα στο seekingalpha, αλλά όποτε γράφω εκεί κάνω ανταπόκριση εδώ. Οπότε αν κάνετε εγγραφή στο newsletter στη δεξιά στήλη, θα λαμβάνετε τα πάντα.

    Θα ήθελα και εγώ να γράφω περισσότερο και η αλήθεια είναι πως ποιοτικά και ενθαρρυντικά σχόλια σαν και το δικό σας μου δίνουν δύναμη να συνεχίζω. Ευχαριστώ!

Απάντηση