Archive for: Αύγουστος 2012

Είναι υπερτιμημένες οι μετοχές της «Νέας Οικονομίας»;

Στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού έχουμε όλο και πιο έντονο το φαινόμενο της εμφάνισης μετοχών με πολύ υψηλούς επενδυτικούς αριθμοδείκτες, όπως είναι το P/E. Αφορά κυρίως καινοτόμες επιχειρήσεις και κλάδους, όπως αυτόν της Βιοτεχνολογίας ή της Πληροφορικής. Η απάντηση για το αν έχουμε να κάνουμε με ένα νέο κύμα «φούσκας» στη «Νέα Οικονομία», όμοιο με αυτό που ζήσαμε πριν από περίπου μια δεκαετία, δεν είναι αυτονόητη ούτε τόσο απλή.

 

Ένα ιστορικό παράδειγμα που μπορεί να συνετίσει όσους επιχειρούν να εξάγουν εύκολα συμπεράσματα για το τι είναι «φούσκα» και τι όχι, είναι το Google. Όπως μπορείτε να δείτε στο παρακάτω γράφημα και πίνακα, το 2004 κατά την εισαγωγή της μετοχής η χρηματιστηριακή αξία  υπερέβαινε κατά 16,5 φορές τις ετήσιες πωλήσεις, 18 φορές τα ίδια κεφάλαια και 131,6 φορές  τα κέρδη! Μετά από 8 χρόνια η μετοχή έχει εξαπλασιαστεί σε αξία. Άραγε, που να έχουν φτάσει αυτοί οι δείκτες σήμερα; Κι, όμως είναι σε γήινα επίπεδα! Ο πολλαπλασιαστής κερδών (P/E), για παράδειγμα, κινείται στην περιοχή του 20. Το παράδοξο αυτό οφείλεται στην απίστευτη ανάπτυξή των μεγεθών, που στηρίχθηκαν στην καθολική από τους χρήστες αποδοχή της ακαταμάχητης μηχανής αναζήτησης και την αξιοποίησή αυτής κυρίως μέσα από τα διαφημιστικά προγράμματα Adsenseκαι Adwords. 

 

 

 

 

Όταν, λοιπόν, η αγορά προσφέρει πολλά προσδοκώντας πολλά, αλλά η επιχείρηση όχι μόνο ανταποκρίνεται αλλά και ξεπερνά αυτές τις προσδοκίες, εκ των υστέρων μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε ως επενδυτική ευκαιρία και όχι ως «φούσκα». Φυσικά, η Google μαζί με λίγες ακόμα επιτυχημένες επιχειρήσεις μάλλον αποτελούν τις λαμπρές εξαιρέσεις ενός story, που κατά το 2000 εξαΰλωσε τα χρήματα των περισσοτέρων επενδυτών, παρά τον κανόνα. Το θέμα είναι πως οι τεχνολογικές εξελίξεις είναι τόσο απρόβλεπτες και καθοριστικές για το αύριο αυτών των επιχειρήσεων, σε σημείο που η μελλοντική τους κερδοφορία να έχει περισσότερες πιθανότητες να εκτιμηθεί από ένα μέντιουμ παρά από έναν επενδυτή!

 

Σήμερα, τηρουμένων των αναλογιών, θεωρώ πως ο κλάδος πάλι θα καταστρέψει τους περισσότερους επενδυτές, αλλά θα προσφέρει ονειρεμένες αποδόσεις σε αυτούς που θα πιάσουν το «λαχείο». Εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα του CloudComputing,  όπως η Salesforce.com, είναι σύνηθες να έχουν χρηματιστηριακή αξία που μπορεί να ξεπερνά κατά 10 φορές τα ίδια κεφάλαια και τις πωλήσεις τους, παρότι τα κέρδη τους μπορεί να είναι από οριακά ως ανύπαρκτα. Οι αγοραστές ποντάρουν στην εκρηκτική τους ανάπτυξη και πληρώνουν όσο όσο!

 

Προσωπικά, αν ήταν να επιλέξω, θα προτιμούσα να εκτεθώ σε επιχειρήσεις που έχουν καθιερώσει ηγετικό brandστο ευρύ καταναλωτικό κοινό, παρά σε αυτές που μπορεί να κατέχουν τεχνολογικό προβάδισμα που εύκολα μπορεί να ανατραπεί ή αντιγραφεί. Για παράδειγμα, θεωρώ πιο ασφαλές το μέλλον του Grouponή του Facebook, παρά το μέλλον μιας startupεταιρείας βιοτεχνολογίας. Οι πρώτες τρέχουν σε ένα μαραθώνιο στον οποίο μέχρι στιγμής προηγούνται με διαφορά, ενώ η δεύτερη, έχοντας καλύτερα αντανακλαστικά, ξεκίνησε πρώτη κατά τον πυροβολισμό εκκινήσεως των 100m.

 

 

Βέβαια, το κομμάτι των προοπτικών είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι η αποτίμηση. Έτσι, για παράδειγμα, ενώ θεωρώ το Groupon φθηνό, δεν θα έλεγα το ίδιο και για το Facebook. Το στοίχημα για το μεγαλύτερο δίκτυο κοινωνικής δικτύωσης δεν παίζεται στην αύξηση των χρηστών του, αλλά στα περιθώρια οικονομικής αξιοποίησης της ήδη μεγάλης του επιρροής και επισκεψιμότητας. Αλλά, όταν δίνεις 40δις$ για ετήσιες πωλήσεις που μέχρι στιγμής φτάνουν τα 4δις και κέρδη ασήμαντα, ρισκάρεις αρκετά για την προσδοκία σου. Ας δούμε τη μετοχή 2 ή 3 φορές χαμηλότερα ή ενδείξεις αποδοτικότερης οικονομικής εκμετάλλευσης του δικτύου της, και τότε την παρακολουθούμε στενότερα.

 

Καταλήγοντας, άποψή μου είναι πως γενικότερα οι μετοχές της «Νέας Οικονομίας» είναι αρκετά υπερτιμημένες. Έτσι, ελάχιστες θα καταφέρουν να προσφέρουν κέρδη στους επενδυτές. Παρόλα αυτά,  δύσκολα θα έμπαινα στη διαδικασία  να πάρω θέσεις Short. Η ορμή που έχει αναπτυχθεί είναι μεγάλη. Ακόμα και αν η τελική κατάληξη του ταξιδιού είναι η προβλεπόμενη, το μέγεθος της ανηφόρας που κρύβεται είναι άγνωστο και ικανό να σε «αφήσει στο δρόμο».  Επιπλέον, αν πέσεις σε μια εκτοξευόμενη νάρκη τύπου “Google” καθάρισες!

 

Όσον αφορά τον εαυτό μου, προτιμώ να σκέφτομαι και να πράττω συντηρητικά. Θα έκανα, λοιπόν, πολύ προσεγμένες και επιλεκτικές κινήσεις. Φυσικά, πάντα υπάρχουν οι τολμηροί που θέλουν να ζήσουν με κομμένη την ανάσα των παλμό των τεχνολογικών εξελίξεων και να εκτεθούν σε ένα απρόβλεπτο και συναρπαστικό κλάδο!

 

 

*Τα παραπάνω δεν αποτελούν συστάσεις για αγορά η πώληση αξιών.

Manchester United: «Α ρε, σορτάρισμα που της χρειάζεται…»

Πριν από λίγες μέρες είχαμε την εισαγωγή της ManchesterUnitedστο χρηματιστήριο. Για κάποιους αποτέλεσε την  ευκαιρία να αποκτήσουν μετοχές της αγαπημένης τους ομάδας και να βιώσουν την εμπειρία του να είναι μέτοχοι ενός ποδοσφαιρικού θρύλου, αντιγράφοντας τη συμπεριφορά γνωστών επιχειρηματιών, αλλά προσαρμόζοντας τη στο μέτρο των περιορισμένων δυνατοτήτων τους.

Για κάποιος άλλους, από την άλλη, η πραγματικότητα αυτή αποτέλεσε και αποτελεί ευκαιρία εκμετάλλευσης της  ανθρώπινης άγνοιας και ανοησίας, είτε της ψυχολογίας των ρομαντικών. Πρώτοι στη λίστα των κερδισμένων τα μέλη της οικογένειας Glazer, που ξεφορτώθηκαν μέσω της IPOαρκετές από τις μετοχές τους σε εξωφρενική τιμή! Επόμενοι στη λίστα, όσοι έχουν την κοινή λογική και διορατικότητα να αντιληφθούν πως η IPOαυτή αποτελεί μια «φούσκα», ποντάροντας στην πτώση της. Δηλαδή, πουλώντας ανοιχτά χωρίς να κατέχουν μετοχές.

Όπως έχω γράψει στο παρελθόν, υπάρχουν δύο βασικοί τρόποι να χάσεις μέσα από την μακροπρόθεσμη επενδυτική στρατηγική. «Ο ένας είναι η επιχείρηση που έχεις επενδύσει τα χρήματα σου να χρεοκοπήσει ή να παρουσιάσει επιδείνωση στα οικονομικά της αποτελέσματα. Ο άλλος, να έχεις αγοράσει μια εταιρεία σε τιμή πολύ υψηλότερη από αυτή που αξίζει. Το δεύτερο είναι το ίδιο επικίνδυνο με το πρώτο και μπορεί να παρασύρει ευκολότερα στη ζημιά έναν επενδυτή. Ακόμα και η ασφαλέστερη ή καλύτερη επιχείρηση του κόσμου μπορεί να αποτελεί άσχημη επιλογή όταν δεν ξέρεις τι δίνεις για να την αποκτήσεις.»

Αντίστοιχα, όταν μιλάμε για «σορτάρισμα», δηλαδή για ποντάρισμα στην πτώση, ψάχνουμε να βρούμε εταιρείες που αποτιμώνται υπερβολικά ή που το επιχειρηματικό τους μέλλον είναι επίφοβο. Μιλώντας για την ManchesterUnited, κυρίως έχουμε το πρώτο να συμβαίνει, συνδυαζόμενο σε βασικά σημεία με το δεύτερο. Έτσι, το επίπεδο ασφάλειας από μια κίνηση «σορταρίσματος» της μετοχής της φαίνεται να είναι αρκετά υψηλό, αν φυσικά ο ορίζοντάς μας είναι μακροπρόθεσμος.

Γιατί η ManchesterUnitedείναι πανάκριβη; Η κεφαλαιοποίηση της εταιρείας διαμορφώνεται στα 1,46δις λίρες όταν οι ετήσιες πωλήσεις της φτάνουν μόλις τις 330εκ. και τα κέρδη τις 12,5εκ! Με βάση τους δείκτες P/Eκαι P/Salesμια λογική κεφαλαιοποίηση θα ήταν μεταξύ των 100 και 300εκ. Να τονίσουμε πως οι ποδοσφαιρικές ομάδες έχουν μια παράδοση συνεχών ζημιογόνων αποτελεσμάτων, που στην περίπτωση της Manchesterδεν εμφανίζονται λόγω της εκμετάλλευσης του Brand μέσω διαφόρων τρόπων. Παρόλα αυτά, τα κέρδη δεν είναι καθόλου δύσκολο να γυρίσουν σε ζημιές, αφού το περιθώριο κερδοφορίας είναι οριακό. Μη ξεχνάμε πως οι διοικήσεις έχουν την τάση να ωραιοποιούν τα αποτελέσματα εν όψει εισαγωγών. Παράλληλα, δεν είναι εφικτό τα επόμενα χρόνια να δούμε κερδοφορίες που να δικαιολογούν την τερατώδη σημερινή χρηματιστηριακή αξία. Θα πρέπει να μιλάμε για κέρδη ανώτερα των 200εκ. ετησίως, ποσά που βρίσκονται στη σφαίρα της φαντασίας.

Το πρόβλημα της υπερτίμησης είναι αντιληπτό όχι μόνο μέσα από τον λογαριασμό αποτελεσμάτων, αλλά και μέσα από τον ισολογισμό. Κοινώς, έχουμε 600εκ υποχρεώσεων, όταν τα ίδια κεφάλαια στο α’ τρίμηνο έφθαναν μόνο τα 260εκ. Βέβαια, 100εκ. θα εισρεύσουν από την έκδοση των νέων μετοχών, αλλά τα άυλα στοιχεία και το Goodwillξεπερνά τα 500εκ. Άρα στην ουσία, αν δεν λάβουμε υπόψη μας τα άυλα στοιχεία, έχουμε να κάνουμε με έντονα αρνητική θέση. Κρίμα για την τσέπη όσων δίνουν 1,46δις για να πάρουν περίπου -150εκ.! Εδώ πρέπει να τονίσουμε, πως η χαμηλή καθαρή θέση δεν είναι μόνο ζήτημα αποτίμησης. Αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την επιχειρηματική δραστηριότητα και τις αντοχές της επιχείρησης.

Τέλος, οι μετοχές που είναι διαπραγματεύσιμες έχουν το 1/10 των ψήφων. Αυτό σημαίνει πως χάνεται και αξία που θα μπορούσε να προέλθει από κάποιο «φιγουρατζή» εμίρη, που θα αγόραζε ακόμα και «ζημιές με χρέη» για να ελέγξει την ομάδα.

Συνοψίζοντας: Μια υγιής αναπτυξιακή εταιρεία με αυτά τα μεγέθη δεν θα άξιζε πάνω από 500εκ., ενώ η Manchesterαποτιμάται πάνω από τα 1δις. Συνάμα, τα χαμηλά περιθώρια κερδοφορίας, ο υψηλός δανεισμός, η ανίσχυρη κεφαλαιακή της βάση και ο ιστορικά ζημιογόνος κλάδος δραστηριότητάς της, την καθιστούν επικίνδυνη και επιχειρηματικά. Ενώ, να μη ξεχνάμε και τη σημασία των μειωμένων δικαιωμάτων ψήφου.

 Τι να προσέξουμε: Χρησιμοποιούμε χρήματα που αντέχουμε να χάσουμε. Επίσης, καλό είναι να εντάξουμε αυτή τη Shortεπιλογή σε ένα ευρύτερο και ισορροπημένο χαρτοφυλάκιο Shortκαι Longθέσεων. Στο Investorblog, αναφέρονται συνεχώς τέτοιες ιδέες. Τέλος, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για την πιθανότητα μιας μικρότερης η μεγαλύτερης βραχύβιας ανόδου και να έχουμε τη δύναμη και την ικανότητα να υπερασπίσουμε τη θέση μας, εφόσον οι θεμελιώδεις παράγοντες δεν μεταβληθούν καθοριστικά. Για αυτό, για ένα ακόμα λόγο τα χρήματα που θα τοποθετήσουμε θα πρέπει να είναι μετρημένα. Μη ξεχνάτε πως σε θέση Long το περισσότερο που μπορεί να χαθεί είναι η αξία της μετοχής. Σε θέση Short οι ζημιές μπορεί να είναι απεριόριστες. Μακροπρόθεσμα με 2 τρόπους μπορούμε να χάσουμε. 1. Να μην αντέξουμε να κρατήσουμε τη θέση. 2. Η επιχειρηματική δραστηριότητα της Manchesterνα εξελιχθεί ανεπανάληπτα θετικά. Το πρώτο εξαρτάται από εμάς, το δεύτερο θεωρώ πως είναι εξαιρετικά απίθανο.


 

*Τα παραπάνω δεν αποτελούν σύσταση για αγορά ή πώληση αξιών.

First Solar, μια επιλογή από το μέλλον!

Μετά το postγια το Groupon, συνεχίζουμε το ταξίδι στο εξωτερικό συναντώντας την FirstSolar.

 

Τη συγκεκριμένη μετοχή την αναφέραμε για πρώτη φορά πολύ παλαιότερα όταν η μετοχή διαπραγματευόταν σε πολύ υψηλότερα επίπεδα. Τελευταία φορά γράψαμε για αυτήν πριν από 1 περίπου μήνα στο «Δύο καυτοί και ελπιδοφόροι τομείς για εμάς και την Παγκόσμια Οικονομία…», με τη μετοχή κοντά στα 15,5$. Το χθεσινό της κλείσιμο την βρήκε λίγο πιο πάνω από τα 20$.

 

Η FirstSolarκατασκευάζει φωτοβολταικά panel, μέσω της τεχνολογίας CdTeκαι όχι μέσω της συμβατικής τεχνολογίας που χρησιμοποιούν οι ανταγωνιστές της. Όσο οι τιμές της σιλικόνης ήταν υψηλές κατάφερνε και ήταν ο απόλυτος ηγέτης κόστους, μέσα σε ένα περιβάλλον όπου οι τιμές πώλησης των panelsήταν υψηλές λόγω της μεγάλης ζήτησης.

 

Όταν άρχισαν να μειώνονται οι εγγυημένες τιμές που δίνουν οι κυβερνήσεις για το ρεύμα μέσω φωτοβολταϊκών, η ζήτηση πλήγηκε. Αυτό προκάλεσε στη FirstSolarμεγάλο σοκ! Δεν φτάνει που οι τιμές πώλησης των panelυποχώρησαν στα επίπεδα του δικού της εκπληκτικά χαμηλού κόστους, αλλά προκάλεσαν και πτώση των τιμών της σιλικόνης, αφού και εκεί υπήρξε πρόβλημα υπερπροσφοράς. Αυτό για την ώρα εξάλειψε το ανταγωνιστικό  πλεονέκτημα κόστους της τεχνολογίας CdTe, έναντι της συμβατικής τεχνολογίας που χρησιμοποιεί σιλικόνη. Οπότε, κάποιες κινέζικες εταιρείες κατάφεραν να παράγουν με ακόμα χαμηλότερο κόστος.  Έτσι, η FirstSolarβρέθηκε να πλήττεται από δύο μεριές!

 

 

 

 

Βέβαια στον κλάδο της τεχνολογίας, όλα είναι ρευστά. Μπορεί να δούμε τη ζήτηση για φωτοβολταϊκά να αυξάνει και πάλι ή τη FirstSolarνα δίνει απάντηση με ακόμα πιο αποδοτικά Panel. Ομοίως, η ανάλυση των οικονομικών αποτελεσμάτων είναι πολύ δύσκολη. Κοιτάς την πορεία τους και είναι σαν καρδιογράφημα. Έτσι, δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να ακολουθήσουμε ανάλυση που να στηρίζεται στα τρέχοντα μεγέθη, όσο το να προσπαθήσουμε να φιλοσοφήσουμε τους παράγοντες και τις εξελίξεις που θα μπορούσαν να απογειώσουν ή να πλήξουν την εταιρεία.

 

Σύμμαχος μας στην αναζήτηση υπεραξίας είναι η χαμηλή κεφαλαιοποίηση των 1,8δις, που υπολείπεται σημαντικά των ιδίων κεφαλαίων (3,2δις) και των πωλήσεων που μόνο στο τρίμηνο πλησίασαν το δις. Παράλληλα, οι χαμηλές συνολικές υποχρεώσεις των 2,5δις υποδηλώνουν ένα ισχυρό ισολογισμό και μια επιχείρηση με ανοχές σε δύσκολες περιόδους.

 

Φυσικά, τι να τις κάνεις τις πωλήσεις αν πουλάς για μεγάλο διάστημα με ζημιά; Όσα κεφάλαια και να έχεις, κάποια στιγμή θα κατασπαταληθούν και το τέλος θα είναι επόμενο. Άρα το μεγάλο ερώτημα είναι αν μπορεί η FirstSolarνα παράγει ξανά ασφαλή κέρδη.

 

Τα κερδοφόρα αποτελέσματα του δεύτερου τριμήνου 2012, οφείλονται στη στρατηγική της να κατασκευάζει και διαθέτει έτοιμα μεγάλα projectεκατοντάδων MW. Απλά, δεν νομίζω είναι αυτό που θα την «σώσει» ή αναδείξει. Είναι, όμως,  μια διέξοδος να αντιμετωπιστεί η έλλειψη ζήτησης. Μην ξεχνάμε πως μετά από ένα σημείο η φωτοβολταϊκή τεχνολογία δεν απέχει πολύ από τα να καταστεί οικονομικότερη λύση στην ηλεκτροπαραγωγή από τα ορυκτά καύσιμα. Σε αυτό το σημείο η ζήτηση για τα προϊόντα της θα εκτοξευτεί.

 

Για την εταιρεία θα ήταν σωτήρια η ανάκαμψη της ζήτησης, αφού θα σήμαινε μεγαλύτερες τιμές πώλησης και παράλληλα μεγαλύτερο κόστος πώλησης για τους ανταγωνιστές. Όμως, οι κυβερνήσεις και οι φορολογούμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να συνεχίσουν να επιδοτούν στον παρελθόντα βαθμό την τιμή πώλησης ρεύματος από φωτοβολταϊκά. Έτσι, αυξημένη ζήτηση υπό υψηλές τιμές πώλησης των panelείναι δύσκολο να υπάρξει, αν κάποιος ισχυρός πολιτικός παράγοντας δεν επέμβει.

 

Μπορεί η FirstSolarνα μην αποτελεί τον απόλυτο ηγέτη κόστους, όπως παλαιότερα, αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται στις υψηλότερες θέσεις. Η τιμή πώλησης των panelδεν μπορεί για μεγάλο διάστημα να είναι τόσο χαμηλή ώστε να δημιουργεί ζημιές ακόμα και στις πιο ανταγωνιστικές επιχειρήσεις του κλάδου, όπως είναι η FirstSolar,  αφού θα τις οδηγεί στον να περιορίζουν την παραγωγή τους.

 

Ο μεγάλος κίνδυνος για την εταιρεία και την μετοχή είναι οι ανταγωνιστές να καταφέρουν κόστη χαμηλότερα των 50cents/watt, με την ίδια να μη μπορέσει να βελτιώσει την τεχνολογία της.

 

Σε μια αγορά οι συνθήκες δεν παραμένουν ίδιες. Πριν ένα χρόνο κανείς δεν θα περίμενε αυτές τις αρνητικές εξελίξεις στον κλάδο. Θεωρώ πως το πιθανότερο είναι να δούμε κάποια στιγμή ανάκαμψη της ζήτησης των panels, κάτι που ακόμα και αν δεν μπορέσει να βελτιώσει σημαντικά την τιμή πώλησης τους, θα δημιουργήσει πρόβλημα κόστους στους συμβατικούς κατασκευαστές που χρησιμοποιούν σιλικόνη και θα αναδείξει πάλι την FirstSolar. Παράλληλα, η τελευταία θα κάνει το παν να βελτιώσει την απόδοση των panelτης και του κόστους τους.

 

Πιστεύω πως αξίζει το στοίχημα. Το περισσότερο που έχει κανείς να χάσει είναι τα 1,6δις κεφαλαιοποίησης. Αν η FirstSolarξεπεράσει την κρίση, όντας κερδοφόρος και ταχέως αναπτυσσόμενη, θα αξίζει πολλαπλά από τα σημερινά. Η διοίκηση για φέτος προβλέπει πωλήσεις μεταξύ 3,5 και 4δις. Μια εταιρεία με αυτό το μέγεθος και τη δυναμική πόσα θα μπορούσε να αξίζει;

 

 

 

Οι αγορές λειτουργούν ως προεξοφλητικοί μηχανισμοί. Στο παρελθόν, όταν τα δεδομένα έδειχναν το μέλλον λαμπρό, η μετοχή της FirstSolarξεπέρασε ακόμα και τα 300$, γράφοντας κεφαλαιοποίηση ανώτερη των 20δις $. Προσωπικά, δεν προσδοκώ σε κάτι τόσο φανταστικό, αλλά δεν θα με παραξένευε, καλώς εχόντων των πραγμάτων, χρηματιστηριακή αξία που να πλησιάζει τα 10δις  με τη μετοχή στα 100$.

 

 

 

Υ.Γ. Ξεκίνησα να γράφω το άρθρο τη Δευτέρα όταν η τιμή ήταν στα 17$ και συνεχώς αναγκαζόμουν να αλλάζω κεφαλαιοποίηση και τιμές…

*Τα παραπάνω δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση σύσταση ή πρόταση για πώληση ή αγορά αξιών.

Κριτική στην Επιστολή του ΣΕΔ προς τον Πρωθυπουργό!

Συγχαρητήρια στο ΣΕΔ για τη συνολική του δράση, αλλά διαφωνώ σε αρκετά σημεία με τα επιχειρήματα και το ύφος της επιστολής του προς τον Πρωθυπουργό

 Είναι άλλο να ζητάμε τα δικαιώματα των μικρομετόχων να μην καταπατούνται από τις διοικήσεις και τους δυνατότερους και άλλο να ζητάμε ειδική μεταχείριση.

 

 Κατ’ εμέ, θεωρώ έγκλημα το ότι οι μικρομέτοχοι όλα τα προηγούμενα χρόνια εμπιστεύτηκαν τα χρήματά τους κατά μεγαλύτερο μέρος στις τραπεζικές μετοχές, πιστεύοντας σε ένα μύθο που συμφέροντα και ΜΜΕ δημιούργησαν. Αυτό δεν εκπλήσσει, αφού είναι σύνηθες ότι φουσκώνει να θεωρείται από τις μάζες ως η μεγαλύτερη ευκαιρία, και το αντίστροφο.

 

 Και γιατί θα πρέπει οι έλληνες φορολογούμενοι να πληρώσουν τις ζημιές των μικρομετόχων των τραπεζών και να μη δοθεί και κάποια παροχή σε εμάς που έχουμε επενδύσει σε άλλες ελληνικές μετοχές που έχουν πληγεί; Το ότι οι έλληνες μικρομέτοχοι των τραπεζών απώλεσαν περισσότερα από κάθε άλλη ομάδα δεν αποτελεί σοβαρό επιχείρημα. Με αυτή τη λογική, να δώσουμε προνόμια και κίνητρα στους κατεστραμμένους μετόχους της Κλωνατέξ και όσους άλλους έκαναν κακές επιχειρηματικές ή άλλες επιλογές. Αν θέλεις ρίσκο και μεγάλες αποδόσεις, επιλέγεις μετοχές. Αν θέλεις ασφάλεια, επιλέγεις καταθέσεις.

 

 

 

Το ελληνικό πολιτικό σύστημα θα έπρεπε να έχει κινηθεί γρηγορότερα και να πάρει γενναίες αποφάσεις που θα είχαν ελαττώσει τις συνέπειες για κάθε ομάδα του πληθυσμού. Όλα δυσκολεύουν, γιατί ως Έλληνες εξακολουθούμε να προβάλουμε τα συμφέροντα των συντεχνιών, παρά μια συνολική λύση που θα μας ωφελούσε όλους. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον τι να τα κάνεις τα προνόμια; Προτιμάμε να είμαστε μονόφθαλμοι στους τυφλούς, παρά να έχουμε μαζί με τους άλλους δύο μάτια.

 

 Αν θέλετε την άποψη μου, δίκαιο είναι τα κίνητρα να αφορούν αυτούς που πρόκειται να επενδύσουν, ώστε το βάρος της ανακεφαλαιοποίησης να είναι όσο το δυνατόν μικρότερο για το δημόσιο ταμείο.

 

 Από εκεί και πέρα είναι σκανδαλώδες να ζητάμε να ευνοηθούν παλαιοί μικρομέτοχοι ή μεγαλομέτοχοι. Σε αυτό που συμφωνώ με το ΣΕΔ είναι πως για μικρούς και μεγάλους θα πρέπει να ισχύουν τα ίδια μέτρα και σταθμά.

 

 Δεν έχει λοιπόν σημασία ποιος έχασε και ποιος κέρδισε. Δεν πρέπει να έχει σημασία αν είσαι μικρός ή μεγάλος. Ο διαχωρισμός, δίκαιο και καλό για την χώρα είναι, να γίνει μεταξύ παλαιών και νέων μετόχων.

 

 Οι παλαιοί έχουν την ευθύνη, τα χρήματα των νέων θέλουμε και χρειαζόμαστε! Σε ποιους είναι πιο δίκαιο και αποτελεσματικό να δώσουμε προνόμια και κίνητρα;

 

 

ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΕΔΩ

Τα λέγαμε για την Αγροτική…

είναι σκληρό να είσαι μέτοχος της ΑΤΕΚάποιοι μικρομέτοχοι της Αγροτικής ξαφνιάστηκαν με τον “αστραπιαίο”, όπως οι ίδιοι τoν αντιλήφθηκαν, αφανισμό των μετοχών τους. Εμείς, όμως, τα είχαμε πει άπειρες φορές για τις τράπεζες και κυρίως για την συγκεκριμένη.

 

Λυπούμαστε για τα χαμένα χρήματα των μετόχων, αλλά η αλήθεια είναι ότι «πήγαιναν γυρεύοντας…». Στο χρηματιστήριο λαμβάνεις αποφάσεις προσπαθώντας να εκτιμήσεις αντικειμενικά αυτό που πρόκειται να συμβεί και όχι προσδοκώντας αυτό που βλέπεις στα όνειρά σου. Επιχειρήματα του τύπου «για να ανεβαίνει η μετοχή, κάποιοι κάτι ξέρουν…», πληρώνονται ακριβά! Η καταστροφή έρχεται άξαφνα και απρόβλεπτα για τους χορηγούς-κορόιδα, αφού αν υπήρχε προειδοποίηση δεν θα υπήρχαν και αυτοί.

 

 

Διαβάστε ενδεικτικά τι γράφαμε:

 

Αγροτική: Η “μαύρη” τρύπα ρουφά τα κεφάλαια των μετόχων… (26/6/2012)

Φταίω που αγόρασα Τράπεζες; Όταν ανέβουν δεν θα πάρω τα λεφτά μου πίσω;(Μέρος Β’)  (11/6/2011)