Υποτιμημένες χωρίς Εμπορευσιμότητα (απάντηση σε αναγνώστη)

Υποτιμημένες χωρίς εμπορευσιμότητα

του Δημήτρη Κουτσουμπού

Πριν από λίγες μέρες αναγνώστης του Investorblog μου έστειλε το παρακάτω μήνυμα στο οποίο θέτει το θέμα υποτιμημένων εισηγμένων με χαμηλή εμπορευσιμότητα, που όμως συνεχίζουν να παραμένουν υποτιμημένες. Απαντώ δημόσια, γιατί πιστεύω κάτι τέτοιο θα άξιζε να συζητηθεί  μεταξύ των Ελλήνων Επενδυτών Αξίας.

Αγαπητέ Δημήτρη καλημέρα και χρόνια πολλά. Είμαι αναγνώστης  του investorblog τα τελευταία χρόνια, ασχολούμενος κι εγώ για πάνω από 15 χρόνια με το ελληνικό χρηματιστήριο κ εσχάτως και με Αμερική. Είναι πολύ ενδιαφέροντα τα άρθρα σου και με βρίσκει σύμφωνο η φιλοσοφία του value investor. Το θέμα είναι όταν, με βάση τη φιλοσοφία αυτή, έχεις επιλέξει πράγματι υποτιμημένες μετοχές αλλά παραμένουν κολλημένες σε χαμηλά επίπεδα επί χρόνια. Να σου αναφέρω για παράδειγμα τις ΕΛΤΟΝ (ΕΛΤΟΝ) και Flexopack (ΦΛΕΞΟ) (τις οποίες κατέχω) οι οποίες είναι καθόλα αξιόλογες εταιρείες αλλά πιστεύω η χαμηλή έως ανύπαρκτη εμπορευσιμότητα σε συνδυασμό με το μη ενδιαφέρον των βασικών μετοχών κρατάει χαμηλά τις τιμές τους. Το ερώτημα είναι σε τέτοιες περιπτώσεις αξίζει κανείς να περιμένει και για πόσο, σκεπτόμενος ότι τοποθετήσεις σε άλλες μετοχές θα είχαν δώσει υπεραξίες (και το αντίστροφο βέβαια σε περίπτωση άτυχων επιλογών). Όταν επίσης τις διακρατείς για χρόνια, μόνο από τύχη μπορείς να τις δεις να ανεβαίνουν. Μιλάμε για το Χ.Α.Α. πάντα, έξω είναι διαφορετικά τα πράγματα. Νομίζω είναι ένα καλό θεματάκι προς συζήτηση.

       Με εκτίμηση και καλή χρονιά (και χρηματιστηριακή), Γ.Β.

Αγαπητέ αναγνώστη, χαίρομαι που μοιράζεσαι μαζί μας αυτές τις σκέψεις, δίνοντας την ευκαιρία να συζητηθεί ένας επίκαιρος προβληματισμός, που αφορά την αποτελεσματικότητα της επένδυσης σε περιφερειακές μετοχές με χαμηλή ως ανύπαρκτη εμπορευσιμότητα.

Είναι αλήθεια, πολλές μετοχές, σαν αυτές που αναφέρεις, παραμένουν υποτιμημένες για χρόνια. Το ένα ενδεχόμενο είναι να νομίζουμε πως είναι υποτιμημένες και αυτές να μην είναι, για πολλούς και διάφορους λόγους. Για παράδειγμα, μπορεί τα μεγέθη τους ή οι προοπτικές τους να επιδεινώνονται, ή να υπάρχει η βάσιμη ανησυχία πως οι Οικονομικές Καταστάσεις δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα, ή πως οι μεγαλομέτοχοι θα φροντίσουν μέσω διάφορων μεθόδων να υφαρπάξουν αξία από τους μικρούς. Δεν είναι κανείς μας μάντης, για αυτό και οι καλύτεροι επενδυτές στατιστικά, λίγο ή πολύ, θα πέσουν σε τέτοιου τύπου παγίδες. Φυσικά, υπάρχει και το ενδεχόμενο να μην ισχύει κάτι αντίστοιχο με τα παραπάνω, αλλά μια πραγματικά υποτιμημένη μετοχή όντως να παραμένει υποτιμημένη για μεγάλο διάστημα.

Όσο κινούμαστε προς τη μικρότερη κεφαλαιοποίηση αυξάνουν τόσο οι κίνδυνοι απάτης, κακής εταιρικής διακυβέρνησης, παραβίασης δικαιωμάτων των μετόχων μειοψηφίας, όσο και οι επιχειρηματικοί κίνδυνοι. Ο επενδυτής οφείλει να αποδεχτεί πως στη μικρή κεφαλαιοποίηση η πραγματική αξία που κατέχει ως μέτοχος θα διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο , αλλά και θα εκτίθεται στην αναποτελεσματικότητα της αγοράς, που με τις αστοχίες της θα τον “αδικεί” περισσότερο και για μεγαλύτερα διαστήματα.

Γιατί, τότε να επιλέξει να αποδεχτεί το χαρακτήρα της μικρής κεφαλαιοποίησης και να μην απέχει από αυτή; Επειδή το νόμισμα έχει δύο όψεις. Η προσδοκώμενη ανάπτυξη συχνά είναι υψηλότερη, ενώ η υποτίμηση συναντάται πιο συχνά και έντονα. Ταυτόχρονα, η χαμηλή εμπορευσιμότητα, αποτελεί την πιο ανακουφιστική αιτία υποτίμησης. Εκεί που πέφτουν τα φώτα των επενδυτών, ο value investor για να ξεχωρίζει χρειάζεται να αναζητά τα λιγότερο προφανή (π.χ. κρυφές υπεραξίες), που η αγορά δεν έχει ανακαλύψει ή παρεξηγήσει. Ε, στη μικρή κεφαλαιοποίηση αυτό που η αγορά δεν έχει ανακαλύψει ή παρεξηγήσει, πολύ συχνά είναι η ίδια η μετοχή. Πολύ ανακουφιστική απάντηση στο φόβο: “ρε κάτι άσχημο τρέχει για να είναι τόσο φθηνή”. Καλύτερα φθηνή γιατί είναι στην αφάνεια, παρά φθηνή για οποιοδήποτε άλλο λόγο.

Στην πράξη, η εμπειρία μου έχει δείξει πως συνήθως σε περιόδους γενικευμένου πανικού και πεσμένων αξιών σε όλο το φάσμα, όπως είχαμε στο ελληνικό χρηματιστήριο το 2002-2003, το 2008 ή το 2012, σαφώς η αγορά μεγαλύτερων και ασφαλέστερων εταιρειών σε απίστευτα χαμηλές τιμές ήταν “λουκούμι”. Καθώς, όμως, αυτές άρχιζαν να κινούνται προς τη δίκαιη τιμή τους ή πολύ ανώτερα, η διαφορά αποτίμησης σε σχέση με τη μικρή κεφαλαιοποίηση λάμβανε μεγάλες διαστάσεις, προσφέροντας περισσότερα κίνητρα αψήφισης των μειονεκτημάτων που έχει η περιφέρεια.

Καλύτερη η μικρή κεφαλαιοποίηση

Αν, λοιπόν, οι μικρές που κατέχονται δεν αποτελούν “value traps”, στο ενδεχόμενο νέας χρηματιστηριακής κατάρρευσης διατηρούν καλύτερα την αξία τους, γιατί ήδη βρίσκονταν σε έκπτωση, ενώ στο ενδεχόμενο διάχυσης της ανόδου, προσφέρουν αυξημένες πιθανότητες να κινηθούν έντονα ανοδικά, υπεραποδίδοντας της μεγαλύτερης κεφαλαιοποίησης. Μεμονωμένες επιλογές ενδέχεται να αδικήσουν τον κάτοχο, αλλά κατά μέσο όρο πιστεύω πως το αποτέλεσμα θα είναι θετικό. Προσωπικά, θεωρώ πως είναι καλό κανείς να έχει έκθεση σε μικρή, μεσαία και μεγάλη κεφαλαιοποίηση, αλλάζοντας τη διάρθρωση ανάλογα με τις αποτιμήσεις και εφαρμόζοντας μεγαλύτερη διαφοροποίηση όσο κινείται σε μικρότερες εισηγμένες. Υπάρχουν αυτές που έμειναν πίσω, αλλά υπάρχουν και οι MLS (ΜΛΣ), Κυριακίδης (ΚΥΡΜ), Πλαστικά Θράκης (ΠΛΑΘ), Kleemann (ΚΛΕΜ) κ.α. που “έδειξαν τα δόντια” τους. Δεν μπορείς να ξέρεις ποιες θα σε δικαιώσουν και ποιες θα σε αδικήσουν. Σημασία έχει το άθροισμα. Οι πολλές διαφορετικές επιλογές κατανικούν το αίσθημα ανυπομονησίας, δίνοντας σοβαρές πιθανότητες ανά διαστήματα να εκτίθεσαι σε νικητές.

Η αγορά είναι μια σαγηνεύτρα που έχει την ικανότητα να σε παρασέρνει. Τώρα που οι αποτιμήσεις στα μεγάλα διαφέρουν κατά πολύ από ό,τι στα μικρά, σε ωθεί να σκεφτείς: “Άδικος ο κόπος να επενδύω στα μικρά, δες πως έτρεξαν τα μεγάλα”. Να ξέρεις πως αυτό θα στο δείξει πιο έντονα από ποτέ, όταν θα είναι η καταλληλότερη εποχή να κατέχεις μικρά. Λογικό, το να ζητάμε επιπλέον έκπτωση στη μικρή κεφαλαιοποίηση, για να αντισταθμίσουμε τους κινδύνους, αλλά το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ μεγάλης και μικρής κεφαλαιοποίησης στη τρέχουσα συγκυρία, γενικά δίνει πόντους στην αύξηση της διάρθρωσης προς μεσαίες και μικρές, παρά το αντίθετο, κατά την άποψή μου. Αλλιώς, θα έπρεπε να αγοράζουμε οτιδήποτε φουσκώνει, απλώς επειδή το πρόσφατο παρελθόν έδειξε πως απέδωσε καλύτερα, έως τώρα. Προσωπικά, δεν το κάνω και δεν θα το κάνω.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να κάνω δύο ακόμα επισημάνσεις. Το πιο δύσκολο για τον Value Investor είναι να αυτο-αξιολογηθεί, καθώς συχνά η αγορά διαθλά την αλήθεια. Βασικά χρειάζεται χρόνος, που πρέπει να περιλαμβάνει τόσο περιόδους ευφορίας όσο και πανικού. Είναι αυτό που λαϊκά θα το εκφράζαμε ως “στα δύσκολα σε θέλω”. Ιστορικά, κατά μεγάλη χρονική διάρκεια και έκταση το χαρτοφυλάκιο μου περιελάμβανε μη υλοποιηθήσες ζημιές, κοινώς αποτελείτο από ζημιογόνες θέσεις. Πάραυτα, κατοχύρωνε κατά βάση υλοποιηθέντα κέρδη. Και αυτό γιατί συνήθως οι ζημιογόνες θέσεις ανέστρεφαν την πορεία τους στη συνέχεια. Πως, λοιπόν, γίνεται να καταλάβω αν κάτι πάει καλά ή όχι, αφού αυτό δεν θα μου το δείξουν οι μη υλοποιηθήσες ζημιές; Η απάντηση βρίσκεται στο να ρωτήσω και απαντήσω ειλικρινά στο εξής: “Αν σήμερα έφτιαχνα ένα νέο χαρτοφυλάκιο με ό,τι θεωρώ ευκαιρία, τι θα περιελάμβανε και τι όχι;”. Αν, λοιπόν, αυτό το νέο ιδανικό χαρτοφυλάκιο απέχει πολύ από αυτό που έχω, κάτι δεν πάει καλά. Αν, όμως, του μοιάζει, οι “κόκκινες” μη υλοποιηθήσες αποδόσεις δεν με πτοούν. Το βέλτιστο χαρτοφυλάκιο δεν κρίνεται από τη δική μου τιμή εισόδου. Μια ευκαιρία ή όχι, δεν κρίνεται από τη δική μου τιμή εισόδου. Οι ευκαιρίες και το βέλτιστο χαρτοφυλάκιο, κρίνονται από τις επιλογές και την ικανότητά μου να κρίνω ορθά την αξία τους. Χρειάζεται να περάσουν πολλά χρόνια για να καταλάβεις τι κάνεις λάθος και τι όχι. Συνεχίζεις να μαθαίνεις και αυτό έχει μεγάλη γοητεία.

Η δεύτερη επισήμανση έχει να κάνει με τα μερίσματα. Όταν υπάρχει κάποιου τύπου ροή από την εταιρεία προς το μέτοχο, ο διαύλος μεταξύ εσωτερικής και χρηματιστηριακή αξίας είναι πιο ανοιχτός και επιταχύνει την αποκατάσταση της στρέβλωσης. Κοινώς το μέρισμα, ή τυχόν επιστροφές κεφαλαίου και αγορές ιδίων μετοχών είναι ένα μεγάλο ατού.

Συμπληρωματικά θα έλεγα να διαβάσεις και το “την αγόρασα φθηνά, γιατί παραμένει φθηνή;”.

Μετοχή: Την αγόρασα φθηνά, γιατί παραμένει φθηνή;

Εν ολίγοις, συμφωνώ πως οι συγκεκριμένες επιλογές που αναφέρεις, στη συγκεκριμένη συγκυρία δείχνουν πως έχουν πιθανότατα αδικηθεί. Πάραυτα, καλύτερα θα έλεγα να τις δεις σε ένα γενικότερο πλαίσιο και να αποφασίσεις αν αξίζει τελικά ή όχι να κινείσαι προς τέτοιου τύπου επιλογές, εφαρμόζοντας ολιστική προσέγγιση.

Γ.Β. σε ευχαριστούμε για το έναυσμα που δίνεις να συζητηθεί κάτι τέτοιο

Δημήτρης Κουτσουμπός

*Τα παραπάνω δεν αποτελούν συστάσεις για οποιαδήποτε χρηματιστηριακή συναλλαγή

16 comments on “Υποτιμημένες χωρίς Εμπορευσιμότητα (απάντηση σε αναγνώστη)

  1. Ο/Η panos λέει:

    ΕΛΤΟΝ και φλεξο ,προκειται για πολυ καλες εταιριες leader- μοναδικες στο αντικειμενο τους στην ελλαδα ,τελευταια κανουν και επεκτασεις στο εξωτερικο ,μαζεμενες και οι 2 πανω απο 90% βρισκονται σε δυνατα χερια που περιμενουν…. λογικο να μην υπαρχει εμπορευσιμοτητα ακομα μου θυμιζουν τημ ΜΛΣ τα ΠΛΑΘ και τον ΑΝΕΜΟ οταν ηταν περιξ στα 0,60 κανεις δεν μιλουσε τωρα ολοι διαβαζουμε για τις προοπτικες και των δυο .Τελευταια κατι κινειται στην ελτον στο ταπλο θεωρω οτι θα ανταμειψει τους πιστους της συντομα , η φλεξο δεν δειχνει κατι στα ρανταρ για την ωρα .

  2. Ο/Η Panos λέει:

    γεια σου Δημητρη πολύ ωραίο άρθρο!
    Ταυτίζομαι απόλυτα με αυτά που γράφεις!

    Ακούω συνέχεια απο πολλούς ναι καλή εταιρία αλλά δεν κάνει πράξεις για αυτό αγοράζω πχ μιγ, ιχθυοκαλλιέργειες και τράπεζες
    Και αναρωτιέμαι τι είναι καλύτερο να κάνει πράξεις, να μην δίνει μέρισμα,να χάνει κάθε χρόνο αξία,να σου ζητάει λεφτά κτλ ή να μην κάνει πράξεις,να σου δίνει μέρισμα και να περιμένεις κάαααποοοτεεε να πάει στη δίκαια τιμή. Προσωπικά επιλέγω το δεύτερο.

    Μετά κάποιοι λένε και αν θέλεις να πουλήσεις πως θα βγεις; Πιστεύω οτι ελάχιστοι έλληνες επενδυτές έχουνε πάνω απο 100 χιλιαδες στο χρηματιστήριο. Αν υποθέσουμε ότι διακατέχει 5 μόνο μετοχές τότε κάθε μετοχή έχει περίπου 20 χιλιάδες. Οπότε για αυτά τα νούμερα θεωρώ ότι είναι εύκολο και να μπεί και να βγει κάποιος απο μια μετοχή με μικρή εμπορευσιμότητα.

    Μια απο τις ατάκες του μπάφετ «Να αγοράζεις κάτι που ευχαρίστως θα κρατούσες αν η αγορά έκλεινε για δέκα χρόνια». Ετσι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις υποτιμημένες χωρίς εμπορευσιμότητα.

    Πάνος Γήτας

  3. Ο/Η petros λέει:

    Δημήτρη το άρθρο σου πολύ επίκαιρο τώρα που πιθανόν να γυρίσει η ελληνική οικονομία και οι μεγάλες εταιρείες (πλην ΔΕΗ) είναι μάλλον επαρκώς αποτιμημένες.
    Και εγώ θα κοίταζα πολλές μικρές εταιρείες, αλλωστε οι υγιείς μικρές έχουν ένα κοινό σημείο: αυξάνουν τον τζίρο τους μέσα στην κρίση & τα κέρδη τους, διότι κερδίζουν μερίδιο αγοράς στην εσωτερική αγορά, αλλά και στρέφονται σε εξαγωγές.
    Φυσικά θέλουν πολύ μεγαλύτερη υπομονή, αλλά κάποια στιγμή αρχίζουν και τσιμπάνε.
    Γενικά είναι μια καλή στιγμή για να κοιτάξει κάποιος μικρότερες εταιρείες πιστευω.

    Αλλωστε πολλές από αυτές έχουν πάρει την ανηφόρα εδώ και καιρό
    (Πλαστικα Θρακης, Πλαστικα Κρητης, Βογιατζόγλου Συστεμς, Paperpack, Πετροπουλος, Ευρωπαικη Πιστη, Autohellas ) αν και καποιες απο αυτες εχουν ακομα δρομο. Ολες οι παραπανω κοιμοντουσαν για αρκετο καιρο, και ξαφνικα αρχισαν να ξυπνανε, οταν φυσικα η ορατοτητα οσον αφορα την πραγματική κερδοφορια τους αρχισε να ξεκαθαριζει.

    Πιστέυω ότι το ίδιο πιθανόν να γίνει – αν η ελληνική οικονομία αρχίσει επιτέλους να ξυπνάει λιγο – και για μερικές από τις ακόλουθες :

    (ΕΛΒΕ ενδυματων, AS Company, EΛΤΟΝ Χημικα, Εκτερ, Ελλαστρον, Λυκος, Καμπας, Μεβακο, Φλεξο, Τεχνικη Ολυμπιακη (με περισσότερο ρισκο), ΙΚΤΙΝος (με περισσότερο ρίσκο), και κάποιες άλλες.

    Εδω θα μαστε και θα παρακολουθούμε!

    • Ο/Η Panos λέει:

      Καλησπέρα κ.Πέτρο

      Έτσι όπως τα λέτε είναι…κοιμούνται για αρκετά χρόνια και κάποια στιγμή η αγορά αναγνωρίζει οτι αξίζουν περισσότερο..

      Απο τις εταιρίες που αναφέρετε τις έχω σχεδόν όλες εκτός απο Λύκο,τεχνική,μεβάκο και εκτέρ

      Λύκο δεν μου αρέσει η νοοτροπία του μεγαλομετόχου
      Μεβάκο την είχα δει παλιότερα και δεν μου είχε πολυ αρέσει ίσως το ότι δεν εμφάνιζε κέρδη ικανοποιητικά
      τεχνική δεν έχω καθόλου ιδέα
      εκτερ παλιότερα ήτανε Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει τώρα δεν ξέρω τι συμβαίνει

      απο τις υπόλοιπες μου αρέσουν όλες για αυτό τις έχω άλλωστε

      Στον ικτίνο γιατι βάζεται περισσότερο ρίσκο;

      Πάνος Γήτας

      • Ο/Η petros λέει:

        κ. Πάνο,

        ο Ικτινος δεν εχει εντυπωσιακα κερδη οπως αλλες εταιρειες μαρμαρου. Σε τζιρο περιπου 30 εκατ. τα κερδη ειναι περιπου 1,5-2 εκατ. Δηλαδη για μικρη εταιρεια το Ρ/Ε >>10 δεν ειναι πολυ ελκυστικο.
        Οι αλλες επενδυσεις εκτος απο το μαρμαρο (αιολικα και τουριστικα) ακομα δεν παραγουν κερδη. Τα τουριστικα ειναι ακομα στις αδειες, και στην ελλαδα αν εισαι ακομα στις αδειες (δασικες / περιβαλλοντικες) μπορει κ να μεινεις εκει για παντα… για αυτο κ το ρισκο.
        Φαινεται παντως οτι επικεντρωνεται στο μαρμαρο μιας και παρουσιαζει 5ετες επενδυτικο πλανο 8 εκατ. για λατομειο κ εργοστασιο. Πάντως σε γενικες γραμμες μου δινει μια αισθηση οτι δεν ελεγχει τα κοστη της καλα, τα κεφαλαια της δεν αποδιδουν τοσο καλα εχει μια ..χαλαροτητα. Μακαρι να βελτιωθει γιατι κατεχω και εγω μετοχες της, αγορασμενες πολυ ψηλοτερα!

        • Ο/Η Panos Gitas λέει:

          θα συμφωνησω οτι ο ικτινος σε σχέση με τα άλλα μαρμαράδικα έχει μείνει πίσω αλλά μην ξεχνάμε ότι έχουνε και εντελώς διαφορετικές αποτιμήσεις. Στις τιμές αυτές προτιμώ ικτίνο και όχι κυριακίδη.

          Θεωρώ ότι τα 2 εκατομμύρια κέρδη τα έχει βάση οπότε τα 22 εκατομμύρια κεφαλαιοποίηση δεν θεωρώ οτι περιέχουν μεγάλο ρίσκο. Είμαι και εγω αγορασμένος σε υψηλότερες τιμές

          αντιγράφω το σχόλιο μου

          ας ξεκινησω απο τα θετικα…οτι αυξανει πωλησεις και δεν εχει τοσο μεγαλη εξαρτηση απο κινα οσο παλιοτερα

          οτι τα αιολικα αυτη την περιοδο ειναι στη μοδα και ισως βρει να πουλησει τη συμμετοχη του…αν το κανει αυτο θα δειτε οτι τα επομενα χρονια θα εμφανιζει πολυ μεγαλυτερα κερδη…μειωση χρηματοοικονομικων εξοδων…και δεν θα υπαρχουν και οι ζημιες απο αιολικο..

          στο ακινητο που κατεχει..το καλο ειναι οτι η ντολφιν εφυγε…μερικοι το βλεπουνε σαν κακο…εγω το βλεπω σαν καλο διοτι θεωρουσα σχεδον αδυνατο να μπορει να το υλοποιησει το συγκεκριμενο προτζεκτ..οποτε τωρα ισως ανοιξει ο δρομος για καποιον αλλον..

          τα αποθεματα αυξανονται και απο παρατηρηση προηγουμενων ισολογισμων και ικτινου και κυρμ θεωρω οτι ειναι πραγματικα…και εκει μεσα κρυβονται κερδη….

          οι πωλησεις για 2017 πιστευουν οτι θα ειναι αυξημενες…μετα απο ενα σημειο οι πωλησεις σε σχεση με τα κερδη αυξανονται δυσαναλογα…δηλαδη με λιγες περισσοτερες πωλησεις αρκετα περισσοτερα κερδη..για τον ικτινο το οριακο σημειο θα ελεγα ειναι καπου εκει στα 25μυρια κυκλο εργασιων για να εμφανισει οριακα αποτελεσματα..

          για ταμειακες ροες ειναι συνέχεια θετικές…συνηθιζω να δινω σημασια στις λειτουργικες ταμειακες ροες διοτι τις θεωρω τις πιο σημαντικες..

          θετικο στοιχειο η αγορα ιδιων μετοχών αν και ακόμα δεν έχει αγοράσει σημαντικα ποσα

          στα αρνητικα οτι η αγορα ειχε μεγαλες προσδοκιες και απογοητευτηκε και την εριξε την μετοχη εδω που την εριξε…

          Πάνος Γήτας

  4. Ο/Η Γιάννης λέει:

    Καλημέρα Δημήτρη. Πολύ καλό το άρθρο και πιστεύω δίνει απαντήσεις σε πολλούς value investors. Το θέμα με αυτή την κατηγορία μετοχών είναι ότι απαιτείται αρκετή υπομονή γιατί δεν ξέρεις ποτέ, πότε θα αρχίσουν την ανιούσα, όπως καλή ώρα οι 2 προαναφερθείσες που άρχισαν αργά αλλά σταθερά να τσιμπάνε. Από την άλλη βέβαια, όπως έχει δείξει το παρελθόν, σε πτωτικές περιόδους, συνήθως κρατάνε την τιμή τους, οπότε τουλάχιστον δεν υπάρχει απώλεια κεφαλαίου. Προϋπόθεση φυσικά να παραμένουν καλές εταιρείες, γιατί αν πάψουν να πηγαίνουν καλά, τότε αλλάζουν τα πράγματα. Η μικρή τους εμπορευσιμότητα είναι ένα θέμα βέβαια, όμως εναπόκειται στον κάθε επενδυτή τι θα πράξει σε σχέση με τη συνολική επενδυτική του τακτική.

  5. Ο/Η Panos Gitas λέει:

    στις υποτιμημένες χωρις εμπορευσιμότητα να προσθέσω και τη γεβκα.
    Απίστευτη μεταμόρφωση τα χρόνια της κρίσης.
    Κοιτάξτε ισολογισμό της πριν 6-8 χρόνια και ισολογισμό σήμερα για να καταλάβετε την εξαιρετική δουλειά που έκανε η διοίκηση τα χρόνια της κρίσης.
    Ουσιαστικά είναι χωρίς δανεισμό και περιμένει τα έργα να ξεκινήσουν οοοοοτααααννν αυτα ξεκινήσουν. Έστω και με αυτές τις συνθήκες καταφέρνει και βγάζει κέρδη και γυρνάει λεφτά στους μετόχους.Μερισματική απόδοση πάνω απο 6-7 τοις εκατο σε αυτά τα επίπεδα.
    Είχα γράψει και σχετικό άρθρο για αυτήν παλιότερα.
    https://www.investorblog.gr/%CE%B3%CE%B5%CE%B2%CE%BA%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%86%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%AE/

    Όπως και για φλεξο
    https://www.investorblog.gr/flexopack-%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1/

    Πάνος Γήτας

  6. Ο/Η Dimitrios Koutsoubos λέει:

    Δημόσια Πρόταση για τον Κυριακίδη:
    http://www.capital.gr/epixeiriseis/3190727/fhl-kuriakidis-upoboli-proairetikis-dimosias-protasis-apo-antioxos

    Τι ήταν ο Κυριακίδης τότε; Μια μικρή που όλοι “σνόμπαραν”. Γιατί δεν είχε εμπορευσιμότητα, γιατί τάχα δεν είναι σοβαρή η επένδυση σε μικρές, γιατί τάχα βαριά και καλά χαρτιά ήταν οι τράπεζες. Σήμερα παρακαλώ κάνουν δημόσια πρόταση σε 10πλάσια τιμή και κάποια θα παραπονιούνται πως γίνεται και χαμηλά…

    Το 2010 γράφονταν αυτά στο Investorblog:
    http://dimknaf.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=27281&blid=24

    Για αυτό λέω. Το ζήτημα δεν είναι αν και πότε θα ξυπνήσει η μετοχή. Το θέμα είναι πραγματικά να υπάρχει αξία και η εταιρεία να πάει καλά, και τότε η υπομονή λειτουργεί….Χάνουμε όταν χάνουμε την υπομονή μας, ή όταν οι εταιρείες αυτές δεν πάνε καλά. Η αλήθεια είναι πως δεν καταλήγουν όλα σε success story…

  7. Ο/Η βασιλησ λέει:

    ποια αποψη εχετε για παγκρητια

  8. Ο/Η Dimitrios Koutsoubos λέει:

    Πάντως, τόσο Flexopack όσο και ΕΛΤΟΝ που αναφέρει ο αγαπητός αναγνώστης, από το άρθρο και μετά βρίσκονται περίπου στο +25%…κ αυτό ίσως είναι μόνο η αρχή…

    Η άνοδος δε μπορείς να προβέψεις πότε θα συμβεί…..αλλά συνήθως έρχεται όταν και οι πιο ανυπόμονοι χάσουν την υπομονή τους…

  9. Ο/Η Δημήτρης λέει:

    Και σήμερα 08/02/2018 αυτές οι μετοχές έχουν φτάσει 100% υπεραπόδοση. Απίστευτο!

    Κάπως καθυστερημένα εχω αρχίσει να ψάχνω τέτοιες μετοχές σήμερα. Δημήτρη, για την ΙΝΤΕΡΚΟ έχεις κάποια αποψη? Ίδιος κλάδος με την ΓΡΙΒ αλλά με σχεδόν μισό p/e στα 8.5 και p/FFO και 5% μέρισμα! Στα αρνητικά πολύ μικρή εμπορευσιμότητα και πολύ μικρή χρηματιστηριακή ιστορία βεβαίως. Έχει και ridiculus όνομα -Intercontinental International- αλλά δέν έχω βρει άλλα αρνητικά σε αντίθεση με τις υπολοιπες ΑΕΕΠ. Η μετοχή κολλημένη στα 5.5 ευρώ.

    • Ο/Η Dimitrios Koutsoubos λέει:

      Καλημέρα σας,
      αν δείτε κατά βάση τις μετοχές που έχουν εκτοξευτεί το τελευταίο διάστημα, θα διαπιστώσετε που είναι μετοχές της μικρής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης που ήταν “παρατημένες” και άρχισαν να πέφτουν στην προσοχή των επενδυτών.

      Τώρα για τη μετοχή που αναφέρετε, δεν την έχω μελετήσει. Πάρα ταύτα, ο κλάδος των ακινήτων δεν είναι ο αγαπημένος μου, μιασ και θεωρώ πως δεν προσφέρει μεγάλες αποδόσεις επί των επενδεδυμένων κεφαλαίων. Αν, όμως, τη βρω σε μεγάλη έκπτωση έναντι της NAV, εκεί θα το εξετάσω. Όπως π.χ. στην ΑΣΤΑΚ.

      Αν τώρα πίστευα σε μια λαμπρή διοίκηση ή είχα στο βάθος του μυαλού μου μια ανάκαμψη των ακινήτων στην Ελλάδα, πάλι θα το σκεφτόμουν. Με μια πρώτη ματιά, θα έλεγα πως θα ήθελα να τη δω σε χαμηλότερη αποτίμηση. Γιατί ούτε μεγάλη έκπτωση έναντι της NAV βλέπω, αλλά επίσης οι λειτουργικές ταμειακές ροές των €3 εκ. είναι 20 φορές περίπου χαμηλότερες από την κεφαλαιοποίηση. Ούτε η Grivalia μου αρέσει στην τρέχουσα αποτίμησή της.

      Φυσικά, αν εσείς έχετε κάτι άλλο στο μυαλό σας, ή για κάποιο λόγο εκτιμάτε ιδιαίτερα τις προοπτικές, τι διαχείριση κτλ., θα βγάλετε και τα δικά σας συμπεράσματα.

      • Ο/Η Δημήτρης λέει:

        Νομίζω πως η αξία σε αυτές τις μετοχές έγκειται στο γεγονός ότι είναι χαμηλότερου ρίσκου (low BETA) που άντεξαν στην κρίση (ΓΡΙΒ) και προσφέρουν πολύ καλό μέρισμα, ενώ θα ωφεληθούν πάρα πολύ αν αλλάξει η κυβέρνηση και η φορολογία (ΕΝΦΙΑ και εξτρα φόρος ΑΕΕΠ επί ΣΥΡΙΖΑ). Δηλαδή, για κάποιον που δεν αντέχει τις μεγάλες συγκινήσεις, αλλά θέλει να επενδύσει στην έξοδο απο την κρίση.

        Σχετικά με την ΓΡΙΒ οι αναλυτές την θεωρούν υποτιμημένη

        https://markets.ft.com/data/equities/tearsheet/forecasts?s=GRIV:ATH

        Share price forecast:
        High
        20.0% 10.80
        Med
        18.9% 10.70
        Low
        1.2% 9.11

        Σήμερα με τιμή αγοράς κάτω απο 9 ευρώ.

        ενώ morning star fair value είναι στο 9.06 πάνω απο την σημερινή της τιμή ενώ όλες οι υπόλοιπες του FTSE25 φέρονται ως υπερτιμημένες σύμφωνα με τους ίδιους δείκτες.

        Ασφαλώς και η ΑΣΤΑΚ είναι φοβερή επιλογή για όσους μπορούν να περιμένουν και δεν λείπει απο το χαρτοφυλάκιο μου.

        Σχετικά με τις λειτουργικές ταμειακές ροές, για τις ΑΕΕΠ (διεθνώς REIT) ο δείκτης είναι λίγο διαφορετικός και είναι το price /FFO (funds from operations). Για την ΓΡΙΒ είναι οντως υψηλός στο 26 και για την ΙΝΤΕΡΚΟ στο 14.97 ενώ η NAV στα 6.23 για ΙΝΤΕΡΚΟ έχει έκπτωση 12%.

  10. Ο/Η Dimitrios Koutsoubos λέει:

    Το CAPM και το BETA είναι καλό σαν θεωρία για να εξηγηθεί η συμπεριφορά των αγορών, αλλά δε στηρίζομαι σε αυτό και εναντιώνομαι στην άποψη πως διακύμανση = ρίσκο. Μάλιστα, τη μέρα που έμαθα για αυτό στο μεταπτυχιακό μου, γύρισα στο σπίτι με πονοκέφαλο. Μου φαινόταν τόσο παράλογο από τη σκοπιά του μακροπρόθεσμου επενδυτή, και ένιωσα μεγάλη ανακούφιση όταν είδα πως οι μεγαλύτεροι επενδυτές, μεταξύ αυτών και του Βuffett, επέκριναν αυτή την ισότητα που κυρίως βρίσκει αποδοχή στους ακαδημαϊκούς.

    Μια μετοχή που παραμένει τόσο σταθερή, για τόσο καιρό, δε σημαίνει πως δεν είναι επικίνδυνη. Μπορεί να είναι επικίνδυνη επειδή είναι ακριβή, η επειδή η επιχειρηματική της δραστηριότητα βρίσκεται υπό κίνδυνο. Η σταθερότητα της μετοχής, είναι ένα δείγμα, αλλά δεν αποτελεί καμιά εξασφάλιση.

    Αν για κάποιο λόγο, π.χ. ο ΟΠΑΠ μειώσει ακόμα περισσότερο τα κέρδη του, και σταματήσει να έχει τη δυνατότητα να μοιράζει μέρισμα και μια τιμή που τον αντιπροσωπεύει βρίσκεται ακόμα και κάτω από τα €4, κανένα BETA δε θα τον σταματήσει.

    Μπορώ να σας βρω πολλά παραδείγματα μετοχών που ήταν “μπετόν αρμέ” και αποδείχτηκαν επικίνδυνες, γιατί η χρηματιστηριακή τους αξία δε στηριζόταν στην πραγματική τους αξία, αλλά στην πεποίθηση πως οι μετοχές ήταν σταθερές, σίγουρες. Η σταθερότητα της μετοχή, αν θέλετε την άποψή μου, δε σχετίζεται πάντα και δεν εξασφαλίζει τη σταθερότητα της επιχείρησης, ή την ασφάλεια του επενδυτή πως δε θα χάσει τα λεφτά του. Είναι συχνά μια ψευδαίσθηση.

    Ο SP 500 δείτε πόσο σταθερός ήταν… Στα πιο σταθερά του. Νομίζετε αυτό θα τον εμποδίζει να καταρρεύσει 30,40 ή 50%;

    Φυσικά, ο κάθε επενδυτής έχει την ελευθερία να χρησιμοποιεί τα δικά του κριτήρια.

Απάντηση σε Dimitrios Koutsoubos Ακύρωση απάντησης