Το Τρενάκι του Τρόμου στο Χρηματιστήριο

Χρηματιστήριο - Τρενάκι ΤρόμουΤο χρηματιστήριο κάνει απίστευτη τραμπάλα.  Αν κάποιος μπορεί να προβλέψει, έστω μερικώς, ποιες συνεδριάσεις θα κάνουν ράλι και ποιες θα εξελιχθούν σε πανικό, τα “ευρώπουλα” δεν θα σταματούν να τρέχουν στις τσέπες του. Αντίθετα, λανθασμένες εκτιμήσεις είναι δυνατόν να πληγώσουν ανεπανόρθωτα, ειδικά άπειρους επενδυτές που δεν έχουν μάθει να “φυλάγονται”. Ωστόσο, υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις για την αξιοποίηση της μεγάλης διακύμανσης και νευρικότητας που επικρατεί.

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ

Χωρίς να παίρνω καμιά πολιτική θέση για το ποιος έχει περισσότερο δίκιο ή άδικο, θα έλεγα πως η αποκωδικοποίηση της Ευρωπαϊκής πλευράς και τρόπου σκέψης είναι πιο βατή. Ο αστάθμητος παράγοντας είναι η ελληνική πλευρά. Στο εσωτερικό και εξωτερικό, τη μια υπάρχει η πεποίθηση πως ο Τσίπρας είναι ένας αριστοτέχνης πολιτικός που καταφέρνει να εκφράσει τη δημοκρατική θέληση και αξιοπρέπεια αυτού του λαού, όντας ικανός να τον οδηγήσει σε ένα ρεαλιστικό δρόμο, πείθοντας τον ως σύντροφος για όσα κανένας τεχνοκράτης δεν κατάφερε, ενώ την άλλη αποδεικνύεται ως ένας ανεύθυνος δημαγωγός που προσφέρεται να “θυσιάσει” την Ελλάδα για την πολιτική του επιβίωση ή ηρωοποίηση, σπέρνοντας την καταστροφή ή επαναφέροντας την “υστέρηση” στη χώρα. Που το πάει τεΑντιθετικός Επενδυτήςλικά η ελληνική κυβέρνηση;

Οι αντιθετικοί: Μέχρι ώρας, όσοι αγόραζαν τις στιγμές που Ευρωπαίοι και Ελληνική Κυβέρνηση ύψωναν την ένταση, προϊδεάζοντας για επερχόμενη ρήξη, βρίσκονταν τελικά με τους κερδισμένους, αφού ξαφνικά ερχόταν η αποκλιμάκωση και η απόλυτη ευφορία για τη λύση που έρχεται. Η στιγμή της απόλυτης μέθης, αποδείχτηκε πως ήταν η καταλληλότερη για πώληση. Ο κύκλος αυτός έχει ουκ ολίγες φορές επαναληφθεί και περισσότερο αφορά την αβεβαιότητα για το που το πάει η ελληνική πλευρά.

Εύπιστοι ΕπενδυτέςΟι εύπιστοι: Αντίθετα από τους αντιθετικούς, αυτή η κατηγορία παικτών, μέχρι ώρας φαίνεται να δέχεται τη μια “σφαλιάρα” πίσω από την άλλη. Πείθονται ολίγον καθυστερημένα από το κλίμα που δημιουργείται την πιο ακατάλληλη στιγμή, δηλαδή αυτή της αναστροφής του. Άγονται από το συναίσθημα του φόβου και της ευφορίας, αλλά και της θολούρας που τους έχουν προκαλέσει η απανωτές ζημιές. Μέχρι ώρας βέβαια, ζούμε μια περίοδο έντονων διακυμάνσεων και αβεβαιότητας. Αν κάποιο σοβαρό θετικό ή αρνητικό βήμα εξελιχθεί ως η απαρχή ουσιαστικών και πιο καθαρών εξελίξεων, τότε η εύπιστοι ίσως βρεθούν κερδισμένοι από μια άνοδο η πτώση μεγαλύτερης διάρκειας. Συνήθως, όμως η παρουσία μεγάλων διακυμάνσεων δεν ευνοεί αυτούς τους τύπους που συνεχώς μπερδεύονται. Καλύτερη, λοιπόν, Γρήγοροι Επενδυτέςγια αυτούς η αποχή.

Οι γρήγοροι: Εδώ μιλάμε για παίκτες που έχουν γρήγορα αντανακλαστικά και εμπειρία να διακρίνουν από νωρίς και πετυχημένα την αλλαγή του κλίματος. Η αξιόπιστη εσωτερική πληροφόρηση, η γρήγορη και σωστή κρίση των γεγονότων, η χρήση της τεχνικής ανάλυσης με μεθόδους που μπορούν να λειτουργήσουν επαρκώς όταν επιδρούν ειδήσεις σοκ ή συνδυασμοί των παραπάνω και η ορθή εφαρμογή τους, καθορίζουν αν κανείς θα είναι με την πλευρά των νικητών ή των χαμένων.

Οι θεμελιώδεις: Σε αυτοί την κατηγορία θα τοποθετούσα και τον Επενδυτές Αξίαςεαυτό μου. Οι συγκεκριμένοι επενδυτές αδιαφορούν για τις υψηλές διακυμάνσεις, αλλά επιθυμούν να αξιοποιήσουν τον πανικό της αγοράς για να αγοράσουν όσο γίνεται φθηνότερα ποιοτικές εισηγμένες. Άλλοι δίνουν περισσότερες πιθανότητες σε σενάρια Αρμαγεδώνα, περιμένοντας ακόμα χαμηλότερες τιμές, ενώ άλλοι είναι πιο αισιόδοξοι και φοβούνται μήπως χάσουν τον τρένο της ανόδου. Δεν είναι μόνο οι έντονες διακυμάνσεις της αγοράς, αλλά και το κλίμα, που απειλούν να εκτροχιάσουν την αντικειμενικότητά των “βαρέων επενδυτών”. Με όσους έχω επικοινωνία, παρατηρώ τα μεγάλα διλήμματα που έχουν και την αδυναμία τους να αξιοποιήσουν το διαμορφούμενο σκηνικό. Το βασικό πρόβλημα, όπως έχω τονίσει και στα προηγούμενα άρθρα, είναι πως οι μετοχές δεν έχουν υποχωρήσει στο βαθμό που να αποτιμούν την κρισιμότητα των περιστάσεων. Έτσι, ο κίνδυνος της χαμένης ευκαιρίας από τη μία και των ανεξέλεγκτων καταστάσεων βρίσκεται στα ύψη, τρομοκρατώντας τους και από τις δύο μεριές.

Δυστυχώς, λοιπόν, οι θεμελιώδεις επενδυτές που δεν έχουν σαφή άποψη – δεν είναι πολύ αισιόδοξοι ή πολύ απαισιόδοξοι -, είναι εύκολο να φέρονται αυτό το διάστημα σαν τους εύπιστους, όπως περιγράφηκαν παραπάνω. Το να μην έχεις σαφή άποψη για κάτι ή το να λες “δεν ξέρω”, καλό είναι παρά κακό στη ζωή και το χρηματιστήριο. Τότε, η πιο προφανή λύση είναι η αποχή, αλλά όχι και η μόνη.

Προσωπικά, είμαι τελικά αισιόδοξος, αλλά πιστεύω εδώ και καιρό πως βραχύ- μεσοπρόθεσμα είμαστε μπροστά σε μεγάλη αναμπουμπούλα, για αυτό προκρίνω στρατηγική scaling. Δεν έχω κλειστά τα αυτιά μου για να μη χάνω τις νέες χρήσιμες πληροφορίες, αλλά είμαι πολύ επιφυλακτικός και δεν επιτρέπω ούτε σε αυτές, αλλά ούτε στη ψυχολογία να με θολώνουν. Επειδή όλοι μας, όσο και να μην το θέλουμε, σκεφτόμαστε συναισθηματικά, τις ημέρες ευφορίας φροντίζω να υπενθυμίζω τα αρνητικά δεδομένα, ενώ τις ημέρες του πανικού τα θετικά. Όχι για να εκμεταλλευτώ το βραχυπρόθεσμο παιχνίδι από το οποίο απέχω, αναγνωρίζοντας πως δεν έχω τα εφόδια και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα να αντεπεξέλθω, αλλά για να μπορώ να εντοπίσω όσο γίνεται πιο αντικειμενικά το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε.

Εσείς πως αντιμετωπίζετε την παρούσα φάση του ελληνικού χρηματιστηρίου; Διακρίνετε τον εαυτό σας σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες;

4 comments on “Το Τρενάκι του Τρόμου στο Χρηματιστήριο

  1. Ο/Η Κώτσος λέει:

    κ. Δημήτρη, αν ξανακατέβει το 800 αγοράζουμε Χ, στα 700 2Χ, στα 600 3Χ, στα 500 (ο μη γενοιτο) 4Χ. Ερώτηση, αγοράζουμε GREΚ, ή ψάχνουμε 10 άλλες μετοχές?

  2. Ο/Η Investorblog λέει:

    Φίλε Κώστο,
    το άρθρο προσφέρει σκέψεις και ιδέες. Επομένως, δεν πρόκειται προσωπικά να συστήσω σε κανένα από εδώ να κάνει το οτιδήποτε. Όπως, επίσης, ο καθένας πρέπει να ξέρει πως είναι υπεύθυνος για την τσέπη του.

    Γενικά, η αγορά δεν είναι τόσο φθηνή και επειδή το GREK περιέχει σε μεγάλο βαθμό τράπεζες (πολύ επιθετικές & μοχλευμένες επιλογές), δεν θα επέλεγα να αγοράσω στα παρόντα ή παρακάτω επίπεδα το συγκεκριμένο δείκτη. Μου αρέσουν φθηνές μικρές μετοχές, γιατί πιο μεγάλες δεν βρίσκω φθηνές. Η Kleemann, τα Πλαστικά Θράκης, η ΕΥΑΘ, η ΔΕΗ (ως πολύ επιθετική επιλογή) είναι κάποια παραδείγματα…

    Τώρα το τι ποσό θα διαθέσει κανείς σε κάθε κύμα αγορών, εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες.
    1. Η εκτίμηση για το πόσο βαθιά μπορεί να φτάσουν τα πράγματα.
    2. Το πόσο είναι της λογικής κάλιο 5 και στο χέρι παρά 10 και καρτέρι. Αν κυνηγάς τη μεγάλη απόδοση και οι πρώτες σου αγορές είναι πολύ μικρές, ενδέχεται να χάσεις το τρένο. Αν βιαστείς πολύ να τα βάλεις όλα, δεν θα πετύχεις μεγάλες αποδόσεις και εκμετάλλευση της πτώσης. Θέλει, ζύγισμα….. Καλό είναι να γίνει με ένα τρόπο που να καταφέρεις να βγεις κερδισμενος αν είναι δυνατόν σε κάθε ενδεχόμενο…..
    3. Το πόσο άχαρτος είσαι…. Αν κάποιος είναι ήδη 30-40% και κάνει από τώρα αρκετές αγορές θα φτάσει στο 50-60%, και του μένουν λίγα πολεμοφόδια για μετά
    4. Το αν έχεις καποια πηγή που να μπορεί να αυξήσει το κεφάλαιο. π.χ. Αν κανείς από τη δουλειά του μπορεί να βγάζει λεφτά και να μεγαλώνει το κεφάλαιο του με την πτώση έχει τα περιθώρια να μπει και πιο βαθιά. Κάποιος που έχει συγκεντρώσει ένα μεγάλο κεφάλαιο που δεν μπορεί να το ενισχύει ουσιαστικά με το εισόδημα του, πρέπει να είναι διπλά προσεκτικός…. Γιατί αν μείνει από πολεμοφόδια(ρευστό) και δεν έχει και δυνατότητα για ενισχύσεις, τότε καταλήγει στον εγκλωβισμό.

  3. Ο/Η Nikos Korexenidis λέει:

    Όσο αφορά τους θεμελιώδης, γιατί πιστεύετε ότι οι μετοχές δεν έχουν υποχωρήσει στο βαθμό που να αποτιμούν την κρισιμότητα των περιστάσεων; Πάρα πολλές μετοχές πωλούνται στο 20% της λογιστικής τους αξίας και οι μερισματική απόδοση κάποιων μετοχών είναι στο 10-20 % (χωρίς να λάβουμε ότι πολλές κάνουν ταυτόχρονα και επιστροφές κεφαλαίου). Έχετε κάποια παραδείγματα πχ από χρηματιστήρια χωρών του εξωτερικού που ήταν στα πρόθυρα χρεωκοπίας και πόσο έπεφταν οι τιμές εκεί ώστε να συγκρίνουμε;

    • Ο/Η Investorblog λέει:

      Πολύ καλή ερώτηση. Μου επιτρέπετε να αντιστρέψω το ερώτημα; Μπορείτε να μου αναφέρετε κάποια παραδείγματα τέτοιων μετοχών;

      Ένα παράδειγμα, χωρίς να είναι ο απόλυτος οδηγός, είναι η κατάσταση που είχαμε βρεθεί εδώ στην Ελλάδα προεκλογικά το 12. Οι αγορές στο εξωτερικό βρίσκονται σε φάση υπερτίμησης και για κάποιες μετοχές σε φάση φούσκας. Οπότε, ναι συγκρίνοντας τις ελληνικές μετοχές με ξένες, οι πρώτες στα νούμερα είναι πιο φθηνές. Απλά κρατήστε πως το “πιο φθηνές” δεν σημαίνει πάντα “φθηνές” και πως τα νούμερα δεν εσωκλείουν την πιθανότητα του ατυχήματος ή οποία θα ήταν λάθος να μην υπολογιστεί

      Πριν από περίπου 10 χρόνια κάποια εφημερίδα ή site είχε κάποιο αφιέρωμα για τις πιο “φθηνές” μετοχές του ΧΑ με βάση το P/BV. Σας πληροφορώ πως οι περισσότερες από αυτές σήμερα δεν υφίστανται. Η σύγκριση λογιστικής και χρηματιστηριακής αξίας είναι ένα ενδιαφέρον φίλτρο, αλλά δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως κριτήριο αυτόνομα. Το ίδιο ισχύει και για την μερισματική απόδοση ή για όποιον άλλο αριθμοδείκτη.

Απάντηση