Μετοχές: Η Δύναμη της Αόριστης Προφητείας

του Δημήτρη Κουτσουμπού

Ένα από τα γνωστά και εύστοχα ρητά είναι το “κάνε με προφήτη να σε κάνω πλούσιο”. Υποδηλώνει τη μεγάλη αξία της προφητείας, αλλά κατά βάθος υπονοεί πως ελάχιστα μπορούμε να προβλέψουμε με βεβαιότητα και με ακρίβεια. Τότε, γιατί να μη σταθούμε σε αυτά που μπορούμε να προβλέψουμε με σχετική βεβαιότητα; Ο πιο εύκολος τρόπος να γίνεις επιτυχημένος προφήτης είναι να μην καθορίσεις το χρόνο.

Ορίστε ορισμένα παραδείγματα: “Θα έρθει καύσωνας”, “Θα γίνουν εκλογές”, “Θα γίνει σεισμός”

Όσο πιο ανοιχτό αφήσεις το διάστημα, τόσο σιγουρεύεις την επιτυχία της πρόβλεψής σου. Στα επόμενα 10 χρόνια μετά βεβαιότητας θα έρθουν σεισμοί, εκλογές και καύσωνες. Το ίδιο ισχύει στην οικονομία και το χρηματιστήριο. Εν μέσω μιας κρίσης, σαν αυτή που βιώσαμε παγκοσμίως το 2008, αν δήλωνες χωρίς να καθορίσεις το χρόνο πως, “η κρίση θα περάσει, οι μετοχές θα δουν τιμές πολύ υψηλότερες στο μελλον”, σήμερα θα καμάρωνες για τα προφητικά σου λόγια.

Ο αυτονόητος αντίλογος που θα σε καταστούσε αυτομάτως γραφικό δεν καταλαμβάνει περισσότερες από δύο λέξεις. “Χαίρω πολύ!”. Μια τέτοια πρόβλεψη αρχικά φαντάζει ανούσια και αστεία, αν δε συγκεκριμενοποιηθεί χρονικά. Πάρα ταυτά, όσο αστεία φαίνεται, παραδόξως τόσο χρυσοφόρα είναι για εκείνους που μπορούν να αναγνωρίσουν τη σημασία της και να την αξιοποιήσουν.

Το περίεργο, είναι πως ενώ αποτελεί προφητεία εύκολη, “για μαθητή του Δημοτικού”, και αξία μεγάλη, όπως ο τίτλος του άρθρου υποδηλώνει, ελάχιστοι τελικά την εξαργυρώνουν. Και τούτο γιατί δεν το επιτρέπει η ανθρώπινη φύση του φόβου, της απληστίας, της μυοπικότητας, της υπεροψίας και της ανυπομονησίας.

Για παράδειγμα, στο χρηματιστήριο οι περισσότεροι επενδυτές θα εστιάσουν περισσότερο στο να εκτιμήσουν τον πάτο, παρά να αγοράσουν την ευκαιρία. Η πρώτη τους αδυναμία είναι πως ψυχολογικά δεν αντέχουν να καταγράφουν βραχυχρόνια ζημιές, ακόμα και όταν ξέρουν πως αυτές αντιστοιχούν σε μεγάλες μελλοντικές απολαβές. Αν και συνήθως δεν το ξέρουν, γιατί η μυωπικότητα, η δεύτερη τους αδυναμία, δεν τους επιτρέπει να το ανακαλύψουν. Η τρίτη τους αδυναμία είναι η απληστία, γιατί θυσιάζουν τα σίγουρα μακροχρόνια κέρδη, στο βωμό της επίφοβης μεγιστοποίησής τους. Η τέταρτή τους αδυναμία είναι πως δε γνωρίζουν, αυτά που δε γνωρίζουν, επιχειρώντας πολύ συγκεκριμένες προβλέψεις αδύνατες για τον άνθρωπο. Η πέμπτη τους αδυναμία είναι πως δεν έχουν την υπομονή να περιμένουν.

Έτσι, το 2008 η αόριστη προφητεία πως παρά το κράχ, οι μετοχές θα δουν πολύ υψηλότερες τιμές, επαληθεύτηκε. Οι λίγοι που την εκμεταλλεύτηκαν αγοράζοντας φθηνά, αδιαφορώντας για το που και πότε είναι ο πάτος, κέρδισαν (π.χ αγοράζοντας μετοχές είτε ο SP500 ήταν στις 1000, είτε στις 700 μονάδες). Όσοι φοβήθηκαν, όσοι επιχείρησαν πιο συγκεκριμένες προβλέψεις και όσοι έχασαν την υπομονή τους, δεν γεύτηκαν τους καρπούς της προφητείας.

Το value investing οφείλει την επιτυχία τους στη μεγάλη δύναμη που κρύβεται πίσω από την καλλιέργεια αυτής της ιδιοσυγκρασίας που στοχεύει στην εξουδετέρωση αυτών των ανθρώπινων αδυναμιών. Επειδή αυτό δεν είναι κάτι το εύκολο, ελάχιστοι μπορούν να το ακολουθήσουν. Δείτε στο παρακάτω απόσπασμα το Warren Buffett, το πιο διάσημο και επιτυχημένο επενδυτή, τι έλεγε πριν ακόμα να γίνει πολυδισεκατομυριούχος το 1985.

Πολλοί πιστεύουν πως στο μέλλον το value investing θα καταστεί πολύ δύσκολο, λόγω της ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης που θα μπορεί πιο αποτελεσματικά από τον άνθρωπο να εκτιμήσει το intrinsic value των μετοχών. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν, πως αυτό δε θα συμβεί, γιατί οι άνθρωποι ενδιαφέρονται κατά βάση για τα βραχύβια αποτελέσματα. Και αν προγραμμάτιζαν αυτά τα ρομπότ να κρίνουν με μακρόπνοη λογική, οι ίδιοι δεν θα άντεχαν τις επιλογές τους. Θα ήθελαν να τα σπάσουν την επόμενη μέρα. Θα προσκυνούσαν και θα συντηρούσαν εκείνα τα ρομπότ που αποδίδουν στο παρόν, ακολουθώντας την τάση, τις φούσκες και τους πανικούς. Θεωρώ, λοιπόν, πως οι στρεβλώσεις θα συνεχίσουν να υφίστανται, αφήνοντας εύφορη γη για τους value investors.

Η τάση των ανθρώπων να σκέφτονται κοντόφθαλμα είναι το μεγάλο moat, που προστατεύει το value investing και τον μακροπρόθεσμο επενδυτή, προσφέροντάς του ανώτερες και ασφαλέστερες αποδόσεις, που ο επενδυτικός ανταγωνισμός δεν είναι εύκολο να ροκανίσει.

Κερδισμένοι, λοιπόν, δεν είναι οι πιο έξυπνοι, αλλά όσοι διαθέτουν την κατάλληλη ιδιοσυγκρασία και την εξασκούν. Όσοι γνωρίζουν, αντέχουν και επιλέγουν να δρουν ως αόριστοι, υπομονετικοί προφήτες.

Δημήτρης Κουτσουμπός

*Τα παραπάνω δεν αποτελούν συστάσεις για οποιαδήποτε χρηματιστηριακή συναλλαγή. Οι υπολογισμοί είναι αποτέλεσμα προσωπικής έρευνας και ενδέχεται να περιλαμβάνουν αστοχίες ή λάθη. Συνιστούν προσωπικές απόψεις που παρουσιάζονται για συζήτηση μεταξύ επενδυτών.

 

8 comments on “Μετοχές: Η Δύναμη της Αόριστης Προφητείας

  1. Ο/Η Γιώργος λέει:

    Καλησπέρα Δημήτρη, καλησπέρα και στους συντελεστές του blog.
    Επειδή βλέπω ότι κανένας επισκέπτης δεν τίμησε ακόμα με σχολιασμό το τρέχον άρθρο, παρότι ενδιαφέρον, επιτρέψτε μου αν θέλετε να κάνω πιο κάτω δύο γενικότερες «παρατηρήσεις» – προτάσεις, με το «θράσος της οικειότητας», που μου παρέχουν οι συχνές επισκέψεις εδώ.

    • Ο/Η Dimitrios Koutsoubos λέει:

      Καλημέρα Γιώργο.

      Ευχαριστώ για τα σχόλια που είναι μια καλή αφορμή να γίνει συζήτηση πρακτική επί του πολύ θεωρητικού άρθρου. Τις επόμενες μέρες θα απαντήσω αναλυτικότερα και για τις συγκεκριμένες εταιρείες. Σήμερα θα κάνω ένα πρώτο γρήγορο σχολιασμό στο πρώτο από τα 2 σχόλια σου.

  2. Ο/Η Γιώργος λέει:

    Έχουν παρουσιαστεί και αναλυθεί από αυτό το blog πολλές εταιρείες, ελληνικές και ξένες, από την ίδρυσή του. Παρουσιάσεις έχουν γίνει ακόμα και στο Seeking Alpha.

    Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι οι παρουσιάσεις αφορούν κυρίως τον εν δυνάμει αγοραστή, ποτέ τον εν δυνάμει πωλητή. Αναφέρονται συνήθως σ’ αυτόν που επιζητεί να έχει μια θέση long, ποτέ σ’ αυτόν που θα επιζητούσε μια θέση short. Είναι λίγες οι φορές που παρουσιάστηκε αναλυτικά μια εταιρεία, για να καταδειχτεί πόσο «κακή» είναι ή πόσο παράλογα υπερτιμημένη. Και πόσο δίκιο έχει ο συγγραφέας, σε σχέση με την αγορά, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση.

    Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι στις περισσότερες από τις εταιρείες που αναλύθηκαν, ειδικά σ’ αυτές του εξωτερικού, δεν γίνεται ποτέ ένα review στο πέρασμα του χρόνου, να δούμε που βρίσκονται οι εταιρείες αυτές σήμερα, ποια ήταν η εξέλιξή τους, ποια είναι η τρέχουσα θεμελιώδης εικόνα τους και αν εξακολουθούν να είναι αγοράσιμες ή όχι. Μοιάζει σα να τις αφήνει ο αναλυτής στη μοίρα τους, μετά τον εντοπισμό τους. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι η παρελθούσα ενασχόληση με μια εταιρεία, καθιστά τον αναλυτή σήμερα προνομιούχο, σε σχέση μ΄αυτούς που θα την προσεγγίσουν τώρα για πρώτη φορά. Στο σημείο αυτό έχουμε δύο κατηγορίες επενδυτών: α.) αυτούς που ακολούθησαν τον αναλυτή τότε, αγόρασαν μετοχές της εταιρείας, διατηρούν τη θέση τους και θα ήθελαν να δουν ποια είναι η στάση του γι΄αυτήν σήμερα β.) αυτούς που δεν ακολούθησαν, αλλά διαβάζοντας τώρα (ή ξαναδιαβάζοντας) τις αναρτημένες δημοσιεύσεις, θα ήθελαν να γνωρίζουν ποια η τρέχουσα κατάσταση των συγκεκριμένων εταιρειών.
    Σκεφθείτε το.

    • Ο/Η Dimitrios Koutsoubos λέει:

      Αρχικά μου δίνεις την αφορμή να κάνω μια παρατήρηση που σχετίζεται και με την ιδέα του άρθρου.

      Όπως εξηγώ, αν αφήσεις ανοιχτό το διάστημα μιας πρόβλεψης, είναι πιο εύκολο να αποδειθείς σωστός. Με μεγάλο βαθμό επιτυχία μάλιστα, αν αυτή η πρόβλεψη βασίζεται σε μια καθολική αλήθεια, όπως είναι η άνοδος των γενικών δεικτών, που με τη σειρά της εδράζεται στο γεγονός πως στην πορεία του χρόνου οι εταιρείες που συμμετέχουν, παράγουν κέρδη και αυξάνουν τη περιουσία των μετόχων.

      Όταν έχουμε να κάνουμε με προβλέψεις σε μεμονωμένες εταιρείες, ο βαθμός επιτυχίας, μειώνεται. Χωρίς όμως να μειώνεται η αξία αυτής της ιδέας. Αν για παράδειγμα, το 70% των επιλογών ενός επενδυτή λειτουργήσουν καλά, αυτό σημαίνει πολλά για τη συνολική απόδοση του χαρτοφυλακίου του.

      Και η αξία της ιδέας της αόριστης προφητείας μπορεί να χρησιμοποιηθεί με 2 τρόπους. α)προς όφελος του επενδυτή, β) με καταχρηστικό τρόπο. Για αυτό Γιώργο σε ευχαριστώ πολύ γιατί τα σχόλια σου μου δίνουν την ευκαιρία να το διευκρινίσω αυτό.

      α) Στη διάρκεια μιας 3τιιας ή 5ετίας αυξάνονται οι πιθανότητες μια μετοχή που κατέχουμε να “αγαπηθεί” από την αγορά και να φτάσει ή ξεπεράσει κατά πολύ τη δίκαιη τιμή, ή να προκύψουν θετικές εξελίξεις (άνοδος κερδών κτλ), που θα της δώσουν τη δυνατότητα να αναπροσαρμόσει την εσωτερική της αξία. Η διακράτηση, λοιπόν, και υπομονή μπορούν να προσφέρουν απολαβές, που κάποιες φορές γίνονται εξαιρετικές ακόμα και από τύχη (βέβαια είναι μέγα λάθος για τον επενδυτή να πάρει τις αποφάσεις του ελπίζοντας στην τύχη)

      β) Καταχρηστικά μπορεί να γίνει ώστε να δείχνει στον εαυτό του και τους άλλους πως πάντα έχει δίκιο. Και αυτό γίνεται αν χρησιμοποιεί το διάστημα που τον εξυπηρετεί και τον βολεύει. Αυτό φυσικά δεν είναι μια συνετή πράξη, είτε κοροϊδεύει τον εαυτό του, είτε κοροϊδεύει τους άλλους.

      Τώρα στα πλαίσια ενός επενδυτικού ιστολογίου είναι σχεδόν αδύνατο, να γίνεται συνεχής απαναξιολόγηση μιας άποψης. Στα πλαίσια, όμως, της διαχείρισης ενός χαρτοφυλακίου αυτό είναι απαραίτητο, εφόσον δε γίνεται με σχιζοφρενική συχνότητα. Επιπλέον, η επιλογή των κατάλληλων μετοχών αποτελεί μόνο έναν άξονα, από τους πολλούς που διακατέχουν τη διαχείριση.

      Άρα, οι αναγνώστες διαβάζουν την άποψη του επενδυτή και έχεις δίκιο πως ίσως αγνοούν το πως αυτός διαχειρίζεται αυτές τις επιλογές και αν τελικά καταφέρνουν να είναι κερδοφόρες για αυτόν. Και επίσης δεν γνωρίζουν την τρέχουσα άποψη, που στις περισσότερες περιπτώσεις έχει μερικώς ή ολικώς μεταβληθεί, γιατί είτε έχει αλλάξει η τιμή, είτε η η πραγματικότητα για την εταιρεία, είτε η άποψη, αν ο επενδυτής έμαθε κάτι καινούριο ή ωρίμασε λίγο ακόμα.

      Θα έλεγα, λοιπόν, πως τα άρθρα δεν είναι ο κατάλληλος τόπος για να δειχθεί αυτό. Η πραγματική διαχείριση του χαρτοφυλακίου και τα αποτελέσματα είναι. Οπότε αν κανείς διαβάσει π.χ. 6μηνη αναφορά του 2017 του χαρτοφυλακίου θα εντοπίσει μια δεκαετία επιλογών, διαχείρισης τους, τρόπου σκέψης και αποτελέσματος. Αν κανείς θέλει ένα δείγμα, τον παραπέμπω εκεί.

      Και συμφωνώ πως αυτό θα έκανε αυτές τις ιδέες και απόψεις που εκφράζονται εδώ πιο πρακτικές. Όμως, θα απαιτούσε μεγάλο χρόνο και δέσμευση και φαντάζομαι θα ήταν εφικτό ως συνδρομητική υπηρεσία. Είναι κάτι που εξετάζω για το μέλλον.

  3. Ο/Η Γιώργος λέει:

    ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΟΥΝ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

    Αφορμή για τη δεύτερη παρατήρηση πιο πάνω μου έδωσε μια αναδρομή μου στο παρελθόν του blog και μια στάση στην Transcontinental και πιο πίσω στην ιστορία του Groupon.

    Για την πρώτη (Transcontinental) θα ήθελα να ρωτήσω το συγγραφέα, αν εξακολουθεί να αποτελεί μια συντηρητική επιλογή, αν αγοράζεται με περισσότερη ασφάλεια σήμερα και ποιοι είναι οι διαφαινόμενοι κίνδυνοι. Η εταιρεία εξακολουθεί να είναι ένας αριστοκράτης μερισμάτων, με συνεχή αύξησή τους τα 25 τελευταία χρόνια και σχετικά χαμηλά αποτιμημένη. Εντούτοις αξιολογείται πιστοληπτικά σήμερα από την Standard & Poor’s με BBB- Negative (από stable τα προηγούμενα 4 χρόνια). Θα ήθελα να ρωτήσω ακόμα, ποιοί πιστεύετε ότι είναι οι λόγοι που αποτιμάται σ΄αυτό το επίπεδο τιμών τώρα και μάλιστα στα χαμηλά 52 εβδομάδων. Δεν την κατέχω, αλλά θυμάμαι ότι ο Καναδάς παρακρατά στην πηγή φόρο 25% στα μερίσματα, κατά την πληρωμή τους στους μη κατοίκους, που είναι επίσης ένας αποτρεπτικός παράγων για μας τους έλληνες. Αν κάποιος την έχει ή την είχε στο παρελθόν, θα μπορούσε να μας διαφωτίσει και για τη φορολογία της.

    Τη δεύτερη (Groupon), που απευθύνεται στους τολμηρούς, την αναφέρω, αν και δεν είμαι fan, επειδή συμπτωματικά κατέγραψε σήμερα τη χαμηλή τιμή στην οποία ο συγγραφέας της ιστορίας έκανε το μουαγιέν του, το οποίο του χάρισε μετά σημαντικά κέρδη. Μιας και δεν παρακολουθώ τον κλάδο, πόσο μάλλον την εταιρεία, θα ήθελα να ζητήσω τη γνώμη του ειδικού, αν εδώ ή λίγο πιο κάτω θα μπορούσε να έχει ξανά κάποιο ενδιαφέρον γι΄αυτόν και πως πορεύεται ο κλάδος σήμερα.

    Τέλος θα σταθώ σε μια εταιρεία που δεν έχει αναλυθεί εδώ, αλλά ο δημιουργός του blog έχει εκφράσει ξεχωριστά την αγάπη του γι΄αυτή στη συνέντευξη στο Gurufocus, το Δεκέμβριο του 2016, αισθήματα τα οποία νομίζω έχει επανειλημμένως επανεπιβεβαιώσει. Είναι η Gamestop. Τις ημέρες της συνέντευξης βρισκόταν στα 25$. Σήμερα βρίσκεται στα 10.97$, ενώ μόλις προχτές η Bank of America Merrill Lynch την υποβάθμισε από neutral σε underperform χαμηλώνοντας την τιμή στόχο στα $9. Θα ήθελα μια επικαιροποίηση των απόψεών σας γι΄αυτήν.

    Ευχαριστώ για άλλη μια φορά για τη φιλοξενία.

    • Ο/Η Dimitrios Koutsoubos λέει:

      https://www.investorblog.gr/%cf%84%ce%bf-groupon-%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%bc%cf%8d%ce%b8%ce%b9/

      Για το Groupon είχα μεγαλύτερες προσδοκίες από την ανάπτυξή του. Παρόλα αυτά, η τιμή εισόδου και το γεγονός πως η αγορά απέκτησε ακόμα υψηλότερες προσδοκίες, έδωσαν την ευκαιρία πολύ κερδοφόρου αποδέσμευσης. Έκτοτε, η η επιχείρηση δεν έχει αναπτυχθεί. Έχω καιρό να την παρακολουθήσω, αλλά σε αυτό που πίστευα είναι στην αξία του μοντέλου “group buying”. Η εταιρεία όμως από όσο έχω αντιληφθεί προσπαθεί να μεγεθύνει το εκτόπισμά της, και διαφοροποιείται.

      Αυτό σημαίνει πως είτε το μοντέλο δεν είναι βιώσιμο, όπως πίστευα, είτε πως η εταιρεία ακολουθεί λανθασμένη στρατηγική απομακρυνόμενη από αυτό που είναι. Έχουν περάσει χρόνια από τότε, και βλέποντας αυτή την εξέλιξη σήμερα δε θα αγόραζα στα 3.

      Όμως, το μάθημα είναι πως όταν κανείς χρησιμοποιεί μεγάλο margin of safety, ακόμα και έξω να πέσει σε ένα βαθμό, προστατεύεται. Με την ίδια λογική, και υπό τα νέα δεδομένα, αναζητώ μεγάλο margin of safety, που σήμερα δε βρίσκω στα 3.

      Για Transcontinental, η μετοχή ανέβηκε περίπου 50%, αλλά κάποια στιγμή προέβηκε σε ακριβοπληρωμένη εξαγορά. Οπότε πάλι κατεβάζω το πήχη για να είμαι αγοραστής.

      Δύο μαθήματα που μπορεί κανείς να πάρει από εδώ, είναι η αξία της σταδιακής κατοχύρωσης κερδών, και η αξία του margin of safety.

  4. Ο/Η Γιάννης Κολιός λέει:

    Καλησπέρα σε όλους τους φίλους του blog.

    Δημήτρη, ήθελα από την πρώτη στιγμή να σχολιάσω αλλά τώρα βρήκα την ευκαιρία. Θεωρώ ότι έπρεπε να γίνει μια τέτοια συζήτηση γιατί εκεί κρύβεται όλη η ουσία. Σίγουρα καλό είναι να δίνονται απόψεις για πιθανές ευκαιρίες (το οποίο παρεμπιπτόντως δεν είναι ανάγκη να γίνεται δωρεάν) αλλά στο τέλος είναι η ψυχική δύναμη του χαρακτήρα αυτή που θα σου δώσει τα κέρδη. Και αυτή η ψυχική δύναμη περιλαμβάνει την υπομονή, την αντοχή να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα και την αποφασιστικότητα των κινήσεων. Και το σημαντικότερο όλων ότι αυτή η στάση πρέπει να χαρακτηρίζεται από σταθερότητα – συνέπεια. Διαφορετικά μπορεί 9 στις 10 φορές να έχεις κάνει τις σωστές κινήσεις και την 10η με μία λάθος κίνηση να χάσεις ότι είχες πετύχει μέχρι εκεί. Αυτό παθαίνουν κυρίως οι υποστηριχτές της τεχνικής ανάλυσης που εντοπίζουν επιτυχώς το timing αρκετές φορές αλλά με μία λάθος εκτίμηση χάνουν πολλαπλάσια.

    Θεωρώ, λοιπόν, ότι ενώ πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν τις βασικές αρχές για μια καλή επένδυση, λίγοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να τις ακολουθήσουν. Ο κύριος λόγος που συμβαίνει αυτό κατά τη γνώμη μου είναι ότι οι σύγχρονες ανάγκες της ζωής είναι τέτοιες που οι άνθρωποι (τόσο φυσικά πρόσωπα όσο και θεσμικοί όπως συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά ταμεία) χρειάζονται περισσότερα χρήματα και γι αυτό αναζητούν το γρήγορο κέρδος σε έναν επενδυτικό – επιχειρηματικό κόσμο που δεν μπορεί να το προσφέρει, και δεν αναφέρομαι μόνο στην ελληνική αγορά αλλά και διεθνώς. Έτσι εξηγούνται κατά τη γνώμη μου αυτές οι έντονες διακυμάνσεις που έχεις αναφέρει Δημήτρη ότι παρατηρείς στην Αγγλία όπου για παράδειγμα το επενδυτικό κοινό τιμωρεί με μεγάλη ταχύτητα σε μια κάμψη των κερδών. Ο μέσος επενδυτής προφανώς θα σκεφτεί ότι δεν δούλεψε η επένδυση, τα μαζεύω με χασούρα και πάω για το επόμενο στοίχημα.

    Όσον αφορά τον εντοπισμό ευκαιριών κι εκεί χρειάζεται μια διορατικότητα και ένα αντιθετικό σκεπτικό για την εξήγηση των όσων βλέπουμε. Κι αυτό γιατί είτε το algorithm trading για τους τεχνικάριους είτε οι screeners για τους θεμελιακούς δίνουν πάνω κάτω μια κοινή γραμμή για τους συμμετέχοντες, οπότε τη διαφορά για την ανάδειξη του κερδισμένου την κάνουν οι άνθρωποι και όχι οι μηχανές.

    Για όλους αυτούς τους λόγους πιστεύω ότι το value investing θα συνεχίσει να υφίσταται και να είναι και αποδοτικό. Μάλιστα αυτή την περίοδο θεωρώ ότι είναι καλή περίοδος για τις πιθανές ευκαιρίες από Αγγλία που έχουν αναφερθεί στο blog καθώς έχουν δημιουργηθεί ικανοποιητικές αποκλίσεις της τιμής κάτω από την εσωτερική αξία, λόγω του φόβου που επικρατεί κυρίως για το Brexit αλλά και για τον κλάδο του retail.

    Όπως είχε πει και ο Benjamin Graham “In the short run, the market is a voting machine but in the long run, it is a weighing machine”.

    • Ο/Η Dimitrios Koutsoubos λέει:

      Καλησπέρα Γιάννη,

      Πολύ βασικό αυτό που λες για τη 10η λάθος κίνηση που μπορεί να σε αφανίσει επενδυτικά.

      Όσο περισσότερο περνούν τα χρόνια, τόσο περισσότερο αυξάνεται η πεποίθηση μου για αυτό που λες για το αντιθετικό σκεπτικό.

      Μέχρι στιγμής αυτό που έχω δει είναι πως στατιστικά, είμαι πιο ικανός να χτυπάω ευκαιρίες στο φθηνό και ας είναι μέτριο, παρά στον εντοπισμό της εξαιρετικής εταιρείας που θα άξιζε να την ακριβοπληρώσεις. Και όσο και να λέμε στη θεωρία πως το καλό και πιο ακριβά να το πάρεις θα ανταμειφτείς, δεν είναι τόσο εύκολο να το ξεχωρίσεις. Ναι, είναι πολύ πολύ εύκολο να το κρίνεις κατόπιν εορτής.

      Βέβαια, ένας επενδυτής πρέπει συνεχώς να εξελίσσεται. Αυτή την περίοδο διαβάζω το βιβλίο του Fisher, θέλοντας να εισάγω αυτές τις παραμέτρους σιγά σιγά σε αυτό που ήδη κάνω. Οπότε η επόμενη πρόκληση είναι να δω με τι επιτυχία μπορώ να εντοπίσω τέτοιες εταιρείες.

Απάντηση